Page 52 - mag_014
P. 52

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ






                                            ΔΩΡΑ ΛΑΜΠΡΗΣ


































               «Δεν σας ακούω, είναι                                 λάβει» το συμβάν. Είναι φανερό πως είχε
                                                                     χτυπήσει σε κακή ώρα.
   52          κακή η γραμμή»                                        Πού να το ξέρει ωστόσο; Εκείνη, άλ-
               είπε εκείνος στο ακουστικό του τηλεφώ-                λωστε, δεν συνήθιζε τις επισκέψεις στο
               νου, σπεύδοντας να το ξανατοποθετήσει                 γραφείο του συζύγου της. Σήμερα όμως,
               στη θέση του, κλειστό.                                Μεγάλη Τετάρτη είχε κατεβεί στο Κέντρο
               Την διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα, από τις                να κάνει τα πασχαλινά της ψώνια. Είχε
               πατούσες  μέχρι  τις  άκρες  των  μαλλιών             αφιερώσει αυτές τις μέρες στην προε-
               της, έτσι όπως ήταν καθισμένη, απέναντί               τοιμασία του Πάσχα. Η δουλειά της ως
               του, στην καρέκλα επισκεπτών μπροστά                  εκπαιδευτικός της χάριζε την πολυτέλεια
               από το γραφείο του. Ωστόσο κατάφερε                   της ανάπαυλας για όλο το δεκαπενθή-
               να μείνει ακίνητη, να μη γίνει αντιληπτή              μερο των εορτών. Αύριο το απόγευμα,
               η ταραχή της και να εξακολουθεί, τάχα,                που θα σταματούσε κι εκείνος  τη δου-
               να χαζεύει το πρωτοσέλιδο της εφημερί-                λειά, σκόπευαν να αναχωρήσουν για το
               δας που βρισκόταν στο χαμηλό τραπεζάκι                χωριό, στο πατρικό του Γιώργου, όπου
               μπροστά της.                                          εδώ και τριάντα περίπου χρόνια περνούν
                Ήταν βεβαία για την αντίδρασή του. Το                το Πάσχα, «παραδοσιακά», με τους συγ-
               τηλέφωνο δεν είχε καλά-καλά προλάβει                  γενείς του και τους φίλους τους. Πέρασε
               να χτυπήσει, ο δε χρόνος που χρειάστηκε               από το γραφείο του, κυρίως γιατί ήθελε
               για ν’ απαντήσει εκείνος ότι «δεν ακούει»,            να του δείξει τη γραβάτα που μόλις του
               ήταν τόσο σύντομος, που ήταν ανθρωπί-                 είχε αγοράσει, για πασχαλιάτικο δώρο.
               νως αδύνατο να είχε προλάβει να ψελλί-                Του είχε διαλέξει μία, στις αποχρώσεις
               σει έστω και ένα φθόγγο, όποιος ή όποια               του τιρκουάζ, που η ίδια έβρισκε ότι θα
               ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής. Προ-                 ταίριαζε με  το ανοιξιάτικο καινούριο κο-
               φανώς ο Γιώργος είχε δει ήδη το νού-                  στούμι  του,  που σκόπευε να πάρει μαζί
               μερο στο καντράν, από την αναγνώριση                  του στο χωριό, για το βράδυ της Ανάστα-
               κλήσης, και απλά προσπάθησε να «προ-                  σης. Ήθελε όμως και τη γνώμη του, οπό-
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57