Page 33 - mag_018
P. 33

του Θανάση Χαβαλέ













                                                    Ας ηρεμήσουμε




                                                                                   την ψυχή μας





                                                                                       δεν σου χρειάζονται. Πάει
                                                                                       να πει ότι για δικούς σου
                                                                                       λόγους ένιωσες ότι πρέ-

                                                                                       πει να το κάνεις. Και καλά
                                                                                       έκανες.
                                                                                       Διότι στη πραγματικότη-
                                                                                       τα κανένας δεν χρειάζε-
                                                                                       ται κανέναν. Ο καθένας
                    Με την πάροδο του χρόνου το ξεκαθάρισμα των                        συναναστρέφεται  με  κά-
                    σκέψεων θα γίνεται αυτόματα. Όπως «καθαρί-                         ποιον άλλο. Δεν τον έχει
                    ζουμε» φακές. Όποιος το έχει κάνει καταλαβαίνει                    ανάγκη. Προσωπικές συμ-

                    πόσο απλό και πόσο «ψυχοθεραπευτικό» είναι.                        βάσεις έχουμε συνάψει                    33
                    Το επόμενο μικρό βήμα είναι η σιωπή. Έχοντας ηρε-                  μεταξύ μας. Και όπως όλες
                    μήσει, θα αντιληφθούμε ότι δεν χρειάζεται να μιλάμε                οι συμβάσεις, μπορεί να
                    πολύ. Μας έχουν «πιπιλίσει» το μυαλό με από-                       τροποποιηθούν να λήξουν
                    ψεις,  γνώμες,  δημοσκοπήσεις,  «φωνές».  Μας                      ή ακόμη και να λυθούν.
                    έχουν βάλει στο «τριπάκι» να προσπαθούμε να                        Όσο μηδενιστικό και αν
                    εκφέρουμε λόγο για το οτιδήποτε. Έτσι μπαί-                        ακούγεται, άλλο τόσο απε-
                    νουμε σε μια διαδικασία «φόρτισης» ώστε να                         λευθερωτικό είναι. Και για
                    μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε. Χάνουμε τον                          εμάς και για τους άλλους.

                    δρόμο και αντί να πράττουμε, έχουμε άποψη.                         Όταν  τελειώνει  κάτι,
                    Καλή είναι η άποψή μου, αλλά να την βγάζω στο                      απελευθερώνεται χώ-
                    παζάρι με ένα ντέφι να χορεύει δεν προσφέρει                       ρος για κάτι άλλο. Μέ-
                    τίποτα. Το περισσότερο που μπορεί να κάνει είναι                   χρι το τέλος των πάντων.
                    να προστεθεί στην οχλαγωγία και να την κάνει πιο                   Ας ηρεμήσει ο καθένας
                    εκκωφαντική.                                                       την ψυχή του και έπειτα
                    Θα μου πεις τώρα εσύ τι κάνεις; Άποψη δεν εκφέ-                    βλέπουμε. Μέχρι τότε ας

                    ρεις; Όχι. Αυτό-ψυχαναλύομαι. Και εσύ τόση ώρα                     ζήσουμε με την παραδο-
                    κάθεσαι και διαβάζεις ένα διάλογο με τον εαυτό                     χή της ζωώδους πλευράς
                    μου, μόνο και μόνο επειδή κάποιος μου δίνει το βήμα                μας.
                    και το κάνω. Μπορείς άνετα να με αγνοήσεις και να                  Ευχαριστώ για την ώρα
                    πας παρακάτω, να αλλάξεις πεζοδρόμιο. Θα χαρώ                      σας.
                    πάρα πολύ να είμαι ο πρώτος που θα διαγραφεί από
                    τη λίστα των «πραγμάτων» που θα αποφασίσεις ότι
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38