Page 31 - mag_018
P. 31
του Θανάση Χαβαλέ
❝ Εκείνο που
οι άνθρωποι
ονομάζουν μοίρα,
στην ουσία είναι
ένα σύνολο
ανοησιών
άθε φορά που έρχεται να γράψω ένα κείμε-
νο το οποίο θα εκτεθεί, αντιμετωπίζω ακρι- που έκαναν. ❝
Κβώς το ίδιο πρόβλημα. Όπως και να ξεκινή-
σω, όσο και να έχω προετοιμάσει τον εαυτό μου,
σχεδόν πάντα καταλήγω να έχω γράψει κάτι που
εκτονώνει την οργή μου, την απογοήτευσή μου Ήθελα κάτι να με επηρεά-
και την κριτική μου διάθεση. Μετά από αρκετά τέ- σει με συγκεκριμένο τρό-
τοια πονήματα, νοιώθω μία κούραση, πο και αυτό που η ψυχή
μία εξάντληση. Νοιώθω ότι κατα- έψαχνε το βρήκε το μάτι.
ντάω ένας γκρινιάρης, κριτικιστής. Αν δεν το έψαχνε η ψυχή τότε
Καλό πράγμα η εκτόνωση. Όμως σίγουρα το χέρι και το μάτι θα
οδηγεί κάπου;. Στριφογυρίζει το προσπερνούσαν για άλλη μία
καιρό τώρα στο μυαλό μου η φορά. 31
σκέψη της αποχώρησης, της Που θες να καταλήξεις όψιμε ανα-
απομάκρυνσης. Όχι της παραί- γνώστη του Σοπενάουερ; Θέλω
τησης. Της αποστασιοποίησης. να καταλήξω στο ότι όλα αυτά
Πέφτει στα χέρια μου και ο Σοπε- που μας συμβαίνουν, είναι αυτά
νάουερ και δένει το γλυκό. που κάπου μέσα μας τα ανα-
Τελικά ότι αναζητάς έρχεται και σε ζητούμε. “Εκείνο που οι άν-
βρίσκει. Πόσες φορές και αν πέρασε θρωποι ονομάζουν μοίρα,
το χέρι μου πάνω από κάποιο βιβλίο στην ουσία είναι ένα σύνο-
του στο ράφι του βιβλιοπωλείου! Τώρα λο ανοησιών που έκαναν”.
σταμάτησε και το πήρε. Τελικά δεν ήταν Δεν άντεξα, το’ χωσα το
το χέρι που πέρναγε πάνω από τα βιβλία, απόφθεγμά του.
αλλά το μυαλό και η ψυχή μου. Φέρνοντάς το λοιπόν στα
μέτρα της σκέψης μου, συ-
νεχίζω. Έχω την αίσθηση,
ότι το πόσο κακό ή καλό
είναι εκείνο που θα σου
τύχει, δεν έχει να κάτι με
αυτό καθεαυτό το συμβάν,
αλλά με τον τρόπο που θα
το αντιμετωπίσεις.
Μέσος πολίτης. Με αυτόν τον εξευτελιστικό όρο απευθύνονται σε μένα όλα τα δελτία «ειδήσεων» και όλοι οι
«μεσάζοντες σκέψεις», όταν θέλουν να μου εξηγήσουν τα ανεξήγητα.Έχω την εντύπωση πως είναι η «έκφραση -
σκανδάλη» του υπνωτιστή, για να ανοίξω το στόμα και να χάψω το οτιδήποτε θα ειπωθεί, χωρίς δυσκολία.
