Page 69 - mag_19
P. 69

από την Άννα - Μανουέλα Μιχέλη




               σθηματικά ξεσπάσματα και έλλειψη τρυφε-
               ρότητας και εμπλοκής κατά την ανατροφή
               του παιδιού είναι οι σημαντικότεροι περι-
               βαλλοντικοί παράγοντες που προάγουν τη
               βία. Στους κοινωνικούς παράγοντες περι-
               λαμβάνονται η προαγωγή ενός βίαιου προ-
               τύπου από την τηλεόραση και άλλα  μέσα,
               όπως και η παρέα με βίαιους συνομηλίκους.
               Από την άλλη, οι μηχανισμοί της ομάδας που                       Bullying
               αναπτύσσονται σε μια σχολική τάξη παίζουν
               σπουδαίο ρόλο στο φαινόμενο του εκφο-
               βισμού. Κατά κανόνα ανάμεσα στα αγόρια
               μιας τάξης προκύπτουν διάφορες εντάσεις               μαθητές φοβούνται να το υπερασπιστούν ή
               και μερικές επιθετικές αλληλεπιδράσεις εν             και να κάνουν παρέα μαζί του, αλλά και για-
               μέρει σαν αστείο κι  εν μέρει σαν τρόπος              τί σταδιακά συντελείται αλλαγή της γνώμης
               καθορισμού ιεραρχίας.  Όταν μέσα στην                 τους για το θύμα το οποίο «του αξίζει να το
               τάξη υπάρχει ένας ή περισσότεροι νταή-                παρενοχλούν». Τελικά η αυτοϋποτίμηση που
               δες, οι συγκρούσεις θα είναι πιο συχνές               βιώνουν τα θύματα φτάνει κάποιες φορές
               και βίαιες. Τα αγχώδη ανασφαλή και σω-                σε τέτοιο βαθμό που η αυτοκτονία φαντάζει
               ματικά αδύναμα παιδιά γρήγορα θα αποκα-               σαν μοναδική λύση.
               λυφθούν. Το άγχος και το κλάμα τους, προ-             Γι αυτό το λόγο, το να κλείνουμε τα μάτια
               σφέρουν στους νταήδες το συναίσθημα της               απέναντι στον εκφοβισμό είναι πραγ-                 ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
               ανωτερότητας και της υπεροχής. Το νταή                ματικά εγκληματικό. Η αντιμετώπισή του                     69
               ακολουθούν και άλλοι μαθητές, είτε επει-              απαιτεί συνδυαστική και μακροχρόνια δρά-
               δή ο ίδιος τους προτρέπει γιατί του αρέσει            ση. Η διεύθυνση και οι εκπαιδευτικοί του
               να έχει «ακόλουθους», είτε επειδή οι ίδιοι            σχολείου, το σύνολο των μαθητών και των
               βλέπουν το θύμα ως ανάξιο (αφού αντιδρά               γονέων τους καθώς και ειδικοί επαγγελμα-
               με τον τρόπο που αντιδρά) και  καλύπτουν              τίες θα πρέπει να συμμετέχουν. Η ανά τακτά
               τη δική τους ανάγκη να επιβληθούν και να              χρονικά διαστήματα επαναφορά του θέμα-
               νιώσουν ανώτεροι. Ακόμη η ανταμοιβή που               τος στις διάφορες συνελεύσεις εκπαιδευτι-
               δέχεται ο νταής –με τη μορφή γοήτρου ή                κών, γονέων και μαθητών είναι απαραίτητη
               και υλικών αγαθών– μειώνει τις αναστολές              ώστε να καταγράφεται η πρόοδος που έχει
               των άλλων παιδιών απέναντι στη βία. Πε-               γίνει στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα αλλά
               ρισσότερο επηρεάζονται τα παιδιά που δεν              και για να διατηρηθεί η επαγρύπνηση για
               έχουν δικό τους φυσικό κύρος και αυτά που             την εμφάνιση νέων. Ο βασικός στόχος του
               θεωρούν τον νταή πολύ μάγκα, άτρωτο και               προγράμματος  παρέμβασης  ενάντια  στον
               δυνατό. Η διάχυση της ευθύνης που προκύ-              εκφοβισμό είναι η δημιουργία μιας ζεστής
               πτει όταν ο εκφοβισμός γίνεται από ομάδα              συνεργατικής σχολικής κοινότητας, για την
               παιδιών, μειώνει τα αισθήματα ενοχής αλλά             οποία οι ενήλικες θα δείχνουν ενδιαφέρον
               και τις πιθανές συνέπειες αν οι πράξεις τους          και θα εμπλέκονται ενεργά. Κανείς μαθητής
               γίνουν αντιληπτές από τους ενήλικες. Με το            μέσα σ’ αυτήν δεν θα πρέπει να παρενοχλεί-
               πέρασμα του χρόνου το θύμα απομονώνε-                 ται και να απομονώνεται. Τα όρια ως προς
               ται όλο και περισσότερο, τόσο γιατί οι άλλοι          την απαράδεκτη συμπεριφορά θα πρέπει να
                                                                     είναι σαφή και σταθερά, οι δε κυρώσεις να
                                                                     εφαρμόζονται με συνέπεια, αλλά να μην εί-
                                                                     ναι «εχθρικές». Γιατί τελικά είναι θέμα θέ-
                                                                     λησης και εμπλοκής των ενηλίκων το πόσο
                                                                     εκφοβισμό θα ανεχτούμε στα σχολεία μας.
   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74