Page 17 - mag_29
P. 17

ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ
            της Ράνιας Μπουμπουρή

                  raniouska.blogspot.gr                                  ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ!

                                                                         Μετάφραση: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ

























 Ξυπόλυ[η]τες πατούσες                                                   "Η ανθρωπότητα" είπε ο Τζων Στιούαρτ Μιλ,






                                                                         "δε θα ξεχάσει ποτέ πως υπήρξε κάποιος Σω-
                                                                         κράτης, και καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή
                                                                         συγκρούστηκε με την εξουσία και με την κοι-
                                                                         νή γνώμη της εποχής του".
                                                                         Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να ισχύει και για
               τσια ή κάλτσες. Μπορεί, λοι-                              τον Βίλχελμ Ράιχ, που οδηγήθηκε στις ομο-

                                                                         σπονδιακές φυλακές της Αμερικής με κατη-               17
               πόν, να χρησιμοποιηθεί για                                γορίες που σήμερα θα έκαναν κάθε δραστή-
                                                                         ριο να χαμογελάσει - ή να καγχάσει- και εκεί,
               τις  πατούσες;  Δεν  νομίζω.                              στις φυλακές, πέθανε λοιδωρημένος από τον
                                                                         Τύπο και την κοινή γνώμη, αφού πρόλαβε
               Τα πόδια μας φοράνε πα-                                   πρώτα να δει τις θεωρίες του να καταδικά-
                                                                         ζονται και τα βιβλία του να παραδίδονται στην
               πούτσια/κάλτσες  και  όχι  οι                             πυρά.

               πατούσες. Μάλλον οι γυμνές                                «Ο μεγάλος άνθρωπος ξέρει πότε και με
                                                                         ποιον τρόπο είναι μικρός.
               πατούσες έχουν μεγαλύτερη                                 Ο Ανθρωπάκος δεν γνωρίζει ότι είναι μι-


               ευστάθεια από τις ξυπόλυτες.                              κρός και φοβάται να το μάθει».
                                                                         Δυστυχώς ποτέ δεν βγήκε εκτός μόδας το
                                                                         Άκου, Ανθρωπάκο! –όπως δεν υπήρξε ποτέ
                                                                         ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων–, κι ας
                     Ράνια Μπουμπουρή                                    τος φασισμού που όμοιό του δεν ξαναζήσαμε
                                                                         γράφτηκε με αφορμή την έλευση ενός κύμα-

                                                                         έκτοτε. Το βιβλίο παραμένει επίκαιρο σήμε-
                                                                         ρα, που η χώρα μας βιώνει μια παρόμοια, στα
                                                                         πρώτα της στάδια, επέλαση ενός ναζιστικού
                                                                         μορφώματος• μπορεί να μιλήσει κατευθείαν
                                                                         στην ψυχή των Ελλήνων αναγνωστών, ειδικά
               *Lapsus είναι στα λατινικά το λάθος,                      σε εκείνους που παρατηρούν τη γιγάντωση
                το ολίσθημα.                                             της Χρυσής Αυγής με απάθεια, χωρίς καν να
                                                                         διανοούνται να αντιδράσουν. Ο Ράιχ μοιάζει
                Lapsus linguae, γλωσσικό ολίσθημα.                       να το έγραψε (και) για εμάς. (Από τον πρόλογο

                                                                         του Άρη Δημοκίδη)
                                                                         Εκδόσεις MINΩΑΣ, 2014
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22