Page 25 - mag_031

του Κωστή Μακρή

για να γεννηθώ χρειάστηκαν δύο. Ήταν αρκετοί όταν πει κι εγώ.
ήταν μαζί. πολλές φορές αναρωτιέ-
Κι ας λένε μερικοί γιατροί της ψυχής ―αν υπάρχει τέ- μαι…
τοιο πράγμα― ότι οι αυτουργοί κάθε συνουσίας μοιρά- τι έμαθαν και τι κατάφε-
ζονται το κρεβάτι τους με τουλάχιστον άλλους τέσσερεις. ραν ο μόγλης κι ο νιλς
εννοώντας άλλα πρόσωπα ―γονείς, ζωντανούς ή πεθα- χόλγκερσον; Κι εγώ πού
μένους, άλλους εραστές η ερωμένες― που ζουν κρυφά το πάω;
μέσα στους φανταστικούς κόσμους του καθενός μας. μα, το έχω δηλώσει από
από τη στιγμή όμως που γεννήθηκα, χρειαζόμουν περισ- τον τίτλο! ςτο μαγικό
Wayne F. Miller, Naples 1944 να έχω μια αγέλη λύκων για σόι. Ούτε είχα μετά έναν δεν μπορώ να ξεφύγω απ’
«μαζί» το πάω.
σότερους.
ςτην ελλάδα του 2014 ζω,
Δεν είχα βέβαια την τύχη ―ή την ατυχία― του μόγλη,
μαύρο πάνθηρα σαν τον μπαγκίρα για μέντορα, ούτε τον
αυτό. είναι κοντά η 28η
Οκτωβρίου. πώς να το ξε-
αρκούδο μπαλού για σύντροφο στα παιχνίδια μου, ούτε
έναν πύθωνα σαν τον Κάα, να μου διδάσκει τη σώφρωνα
χάσω αυτό; ςτον πλανήτη
συνύπαρξη των διαφορετικών μέσα στη ζούγκλα που θα
ρώ να μη θυμάμαι το Άου-
μοιραζόμουνα με πολλούς.
σβιτς! Δεν μπορώ να μη
αλλά δεν είχα και την τύχη του νιλς χόλγκερσον, που γη είμαι ακόμα. Δεν μπο-
«τιμωρήθηκε» για την κακομεταχείρηση κάποιων ζωντα- θυμάμαι τα Καλάβρυτα και
νών μ’ ένα «θαυμαστό ταξίδι», παρέα μ’ ένα σμήνος από το Δίστομο! ειδήσεις βλέ- 25
αγριόχηνες. πω, ακούω τα νέα απ’ όλο
Κι ας μεγάλωνα ―όπως τα περισσότερα ανθρωπάκια― τον κόσμο, σερφάρω στο
σαν κυρίαρχος του πλανήτη («…και κατακυριεύσατε την διαδίκτυο. πώς να γλιτώ-
γην») έχοντας εξ αρχής, αλλά και τώρα ακόμα, την ευθύ- σω απ’ τους αποκεφαλι-
νη για την κακοποίηση και την αλόγιστη σφαγή πολλών σμούς; πού να κρυφτώ;
ζώων, δέντρων και φυτών. για τροφή, ντύσιμο, παπού- πώς να ξεφύγω; πώς να
τσια και άλλα. νικήσω τους εχθρούς μου;
μέχρι την ηλικία που ένας άνθρωπος μπορεί να είναι απο- μόνο με μαγικό τρόπο.
λύτως αυτοεξυπηρετούμενος ―πολύ πιο αργά απ’ όλα τα με το μαγικό «μαζί».
ζώα―, έζησα μαζί με γονείς, αδέρφια και σόι ανθρώπινο. τι ήταν αυτό που με μά-
χωρίς να ξεχνάω μερικούς σκύλους, γάτες, πουλιά και γευε στην ιστορία του μό-
χάμστερ, που κι αυτά σαν σόι μου τα ένιωθα. γλη;
είχα συμμαθήτριες και συμμαθητές από μικρός. μετά είχα η ελευθερία του, μήπως,
γνωριμίες από τις σπουδές μου, απ’ το στρατό, από τις να τριγυρνάει με περιβολή
διασταυρούμενες τροχιές παρεών, φίλων και ερώτων. πρωτόπλαστου μέσα στη
μετά, μεγαλώνοντας, ήρθε η σειρά μου να έχω δικιά μου ζούγκλα; η γυμνότητά του
οικογένεια. στην επαφή μ’ έναν τόσο
Δύσκολο κι άβολο ρήμα το «έχω». γοητευτικό όσο και φοβι-
Καλύτερα να λέω έζησα ή ζω ―κάποιες ώρες, μέρες, χρό- στικό «άγριο» κόσμο; το
νια― μαζί με κάποιους. ότι είχε το θάρρος να κά-
με αγάπη. αλλιώς δεν… ψει τα μουστάκια του «αν-
ε, και; θρωποφάγου» τίγρη ςιρ-
μισό λεπτό… αυτό το «ε, και», πριν το σκεφτείς ή το πεις, χάν; Ή να τα βάλει με τον
αναγνώστρια και αναγνώστη, το έχω σκεφτεί και το έχω άπληστο κι ανεγκέφαλο