Page 30 - mag_031
P. 30
ΣΚΕΨΕΙΣ
γιώργος Λίλλης
Η ΜΟΝΑΞΙΑ
ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
Είμαστε κοινωνικά όντα, όπου τα οράματα έχουν τι υπερβατικό; Χάσαμε
30 αυτό είναι αδιαμφισβήτη- εξασθενήσει για πρώτη ένα κομμάτι του εαυτού
το. Ότι καταφέραμε μέσα φορά βρισκόμαστε ενώ- μας θυσιάζοντάς το στην
στο διάβα της ιστορίας πιον μιας νέας συνθήκης στιβαρή πραγματικότη-
επιτεύχθηκε με συλλο- που δεν έχουμε ακόμα τα. Δεν θέλω με αυτό να
γικά οράματα και κοινές κατανοήσει πλήρως. Οι υποστηρίξω εκείνους που
προσπάθειες. Σκέφτομαι άνθρωποι χρειάζονται είναι παγιδευμένοι στην
πως θα ήταν ο κόσμος ένα όραμα. Πίστη και ελ- φαντασία και δεν έχουν
αν αποτελούνταν από πίδα σε κάτι έστω κι αν καμία επαφή με την πραγ-
μεμονωμένες υπάρξεις αυτό το κάτι είναι ένα ου- ματικότητα. Στους αλα-
που ζούσαν αυτόνομα. τοπικό και μακρινό στην φροΐσκιωτους και αιθε-
Η ανθρωπότητα θα είχε εφαρμογή του όνειρο. ροβάμονες. Αυτό που με
εξαφανιστεί προ πολλού. Στο παρελθόν όλα ξεκί- ανησυχεί είναι πως πήγα-
Φυσικά υπάρχουν άν- νησαν από ένα όνειρο με στο άλλο άκρο. Γίναμε
θρωποι που ξεκίνησαν που στην συνέχεια επει- τόσο καχύποπτοι με κάθε
στην αρχή μόνοι τους, δή η πίστη σε αυτό έδω- τι συλλογικό που κινδυ-
θέλοντας να αλλάξουν σε την δύναμη στους αν- νεύουμε για πρώτη φορά
τον κόσμο, αλλά καμιά θρώπους, κατάφεραν να στην ιστορία της ανθρω-
προσπάθεια δεν θα μπο- το κατακτήσουν. Τι θα πότητας να περιπέσουμε
ρούσε να επιτύχει αν δεν πούμε όμως για σήμερα στην απόλυτη μοναξιά.
συνέβαλαν στην πορεία όπου οι μύθοι δεν ενδια- Φυσικά αυτό δεν επιτεύ-
κι άλλοι στην εκπλήρω- φέρουν και ο ρεαλισμός χθηκε από την μια μέρα
ση του οράματός τους. έχει εισβάλλει στη ζωή στην άλλη. Και όχι χωρίς
Έχουμε ανάγκη ο ένας μας κάνοντάς την πεζή λόγο. Απογοητευτήκαμε
τον άλλο. Σήμερα όμως, και αδιάβλητη σε κάθε πρώτα. Μια απογοήτευ-
