Page 69 - mag_33

του Γιάννη
Παπαϊωάννου - Τσαρούχη

Θα περάσουμε πολύ ωραία μου λέει ο Θανασάκης ( Έτσι συγκινητική
τον φώναζαν οι θείες και η μανούλα μου). Κοιμήσου τώρα ερμηνεία
και αύριο το πρωί θα σε πάρω να πάμε στον Προφήτη Ηλία του Παντελή Θαλασσινού
που παίζω μπάλα σε μια ομάδα και το βράδυ κάτω στο λιμά- και είμαι σίγουρος ότι θα
νι να δεις τα στολισμένα καράβια και μετά στο λούνα-παρκ. το ακούσει.
Πράγματι την άλλη μέρα πάμε στο χωματογήπεδο -αλάνα- Καλή χρονιά με υγεία σε
παίζει διπλό με τους φίλους του, αλλά εγώ πιο πολύ κοίταζα όλους μας.
το λιμάνι περιμένοντας να έρθει το βράδυ. Γυρίσαμε στο
σπίτι το μεσημέρι. Μου έχουν φτιάξει πατάτες τηγανιτές με ΥΓ1. Η ζωή μας είναι ένα
κρέας και το ψυγείο όλο δικό μου με τις πάστες. Έχω αρχί- λούνα-παρκ. Στο χέρι μας
σει να μελαγχολώ, δεν ξέρω γιατί, ήθελα να γυρίσω πίσω είναι να το δούμε ασπρό-
στην Ριζούπολη.Ο θείος το κατάλαβε και μου είπε, θα δεις μαυρο ή να του βάλουμε
ότι θα περάσεις καλά, θα πάμε στους καθρέφτες που σε κά- χρώμα.
νουν κοντό, χοντρό, ψηλό ή αδύνατο. Έχουν και την ρόδα
που όταν φτάνουμε στην κορυφή βλέπεις μέχρι την Γλυφά- *ο Μιχαλάκης Καραολής και
δα που είναι αρκετά μακρυά, θα σου πάρω και μπαλόνια ο Ανδρέας Δημητρίου ήταν
ό,τι χρώμα θέλεις. Αλήθεια ποια σου αρέσουν; δυο 22χρονα παιδιά από τη
Τα μπλε και τα κόκκινα, αλλά πιο πολύ οι πιγκουίνοι. Κύπρο. Αγωνιστές της ΕοΚΑ
Από κοντά τα φωτισμένα καράβια ήταν σαν το δέντρο, το που δεν ήθελαν την βάναυση
λούνα-παρκ να έχει πολύ κόσμο με το κάθε παιχνίδι να παί- συμπεριφορά και τον ζυγό 69
ζει την δική του μουσική. Έβαλα τα κλάματα και του είπα. των φίλων μας ...Άγγλων.
Θείε θέλω να μου πάρεις τους πιγκουίνους και μετά να με Ήθελαν την Πατρίδα τους
πας στο σπίτι μου. Ένας μπλε και ένας κόκκινος φουσκωμέ- ελεύθερη και την ένωσή της
νοι με τις χάρτινες πατούσες ήταν στα χέρια μου μέσα στο με την Ελλάδα. η «ιντέλιτζενς
τρένο. Σέρβις» τους έπιασε για έναν
Τασία ο Γιαννάκης δεν ήθελε να μείνει και απόψε στο σπίτι φόνο, που δεν έκαναν, ενός
γιαυτό γυρίσαμε πίσω. Κοιμήθηκα με τους πιγκουίνους απέ- Ελληνοκύπριου αστυνομικού,
ναντι από το κρεββάτι μου να μου κάνουν παρέα. Την άλλη χαφιέ-πληροφοριοδότη των
μέρα τους ανέβασα στην ταράτσα, τους έβγαλα τις πατού- Άγγλων και παρόλα τα βασα-
σες και σαν τον αετό που φτιάχναμε την Καθαρή Δευτέρα νιστήρια που υπέστησαν δεν
τους αμόλησα για να πάνε στο φυσικό περιβάλλον τους τον μαρτύρησαν τον φονιά.
Βόρειο Πόλο. Απαγχονίστηκαν στις 10 Μα-
Παραμονές Χριστουγέννων 2014. ΐου του 1956 στις Κεντρικές
Ένας από τους αγαπημένους μου φίλους είναι ο Γιάννης Νι- Φυλακές λευκωσίας χωρίς
κολάου (Ο μισός Λαθρεπιβάτης!) Κάποια στιγμή με παίρ- ποτέ να δοθούν τα άψυχα
νει τηλέφωνο λέγοντας μου ότι έχει φτιάξει στο πατρικό κορμιά τους στις οικογένειες
του σπίτι στον Προφήτη Ηλία, ένα μικρο studio και θέλει τους.
να πάμε για να τον βοηθήσω να τελειώσει έναν δίσκο που Αρκετοί δρόμοι στην Ελλά-
ετοιμάζει. Του είπα ναι και μάλιστα ότι τώρα δεν θα φύγω δα και Κύπρο έχουν το όνομα
από εκεί μέχρι να τελειώσουμε. Ελπίζουμε σε λίγο καιρό να τους και όχι γωνία Καραολή
έχουμε τα όμορφα τραγούδια του στα χέρια μας. Δημητρίου όπως νομίζουν κά-
Στέλνω στον θείο Θανάση που έφυγε πολύ νέος το τρα- ποιοι.
γούδι του Γιάννη "Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω" με την