Page 67 - mag_33
P. 67
ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
ΓΙΩΤΑ Κ. ΑΛΕξΑΝΔΡΟΥ
εκδόσεις ΠΑΡΡΗΣΙΑ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
ΚΑΡΙΜ Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν
ΣΤΕΛΛΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ όλες τις άλλες. σε μια μικρή πόλη του
εκδόσεις OΣΕΛΟΤΟΣ μακρινού Βορρά… ετούτη, όμως, η βε-
λανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη 67
ο καρίμ ήταν έξω από ένα χαμηλό χω- θάλασσα. Ήταν η ψηλότερη και η μεγα-
μάτινο σπίτι κι έπαιζε μπάλα. Έκανε λύτερη από όλες… Μετρούσε πάνω από
πολλή ζέστη και τα παιδάκια ήταν γυ- τριακόσια χρόνια σ’ αυτό το δάσος… ο
μνά από τη μέση και πάνω. Μόνο στο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέ-
κεφαλάκι τους φορούσαν ένα άσπρο ρει συντροφιά μυριάδες πρόσωπα. ας
τουρμπάνι για να τα προστατεύει από μην ταξίδεψε ποτέ της. Όλη η ανθρώπι-
τον ήλιο που έκαιγε. οι μανάδες τους νη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά
λίγο παραπέρα έπλεναν τα ρούχα δί- της. Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επί-
πλα στο ρυάκι κι έριχναν και καμιά σημα βιβλία. και μαθαίνουν τα παιδιά
ματιά στα μικρότερα που έπαιζαν μέσα στο σχολείο. αλλά και η άλλη. ή ιστορία
στις λάσπες. Ξαφνικά όμως σηκώθη- των απλών ανθρώπων. ή ασήμαντη για
κε πολλή σκόνη, σαν ανεμοστρόβιλος. να καταγράφει στα αρχεία. αυτή που
Ένα τζιπ σταμάτησε απότομα κοντά μόνο για τους ίδιους έχει αξία. και τι
τους. κατέβηκαν βιαστικά φωνάζο- δεν είχε δει…
ντας κάποιοι άνθρωποι με στολές. οι
γυναίκες φοβήθηκαν. τι χρώμα έχουν
τα όνειρα των παιδιών; τι ονειρεύονται
όταν κλείνουν τα μάτια τους το βράδυ;
ονειρεύονται σε εποχές κρίσης; εκεί-
να που ήρθαν από άλλες χώρες, κυ-
νηγημένα από τον πόλεμο ή την πείνα
έχουν κι αυτά το δικαίωμα να ονειρεύ-
ονται όπως τα παιδιά όλου του κόσμου.
