Page 51 - mag_34
P. 51
της Ρένας Χριστοδουλάρα
όλη σου τη ζωή, την ώρα
που παίρνεις το μετρό και
αγωνιάς να φτάσεις εγκαί-
ρως στο ραντεβού σου, όταν
πλένεις τα πιάτα, τη στιγμή
που τρως το αγαπημένο σου
γλυκό. Κάθε στιγμή, κάθε
λεπτό είσαι εργάτης. Κι αυτό
δε σε κουράζει, δε ζητάς να
πληρωθείς υπερωρίες. αυτό
σε φορτίζει, αυτό σε γεμίζει,
αυτό επιδιώκεις.
Θες να είσαι ηθοποιός,
για να καταφέρεις να ζή-
σεις πολλές ζωές, γιατί
όλο αυτό σου μεγαλώ-
νει το φάσμα της φαντα-
σίας σου, γιατί σε κάνει
να νιώθεις αιώνια παιδί,
περιγράψω πόσο απίστευ- μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί ο κόσμος παύει να
τη εμπειρία είναι να παίζεις ακόμη κι όταν θα ειπωθεί η είναι εκδοχή του παραλό-
σε ένα χωριό με πομάκους τελευταία λέξη του έργου. γου κι αυτομάτως γίνεται 51
στη θράκη ή σε θέατρο στο Κι αν, τελικά, τα καταφέρεις, μαγικός, γιατί γίνεσαι πιο
Manhattan της νέας υόρ- νιώθεις πλήρης, νιώθεις την "ανοιχτός", γιατί μπορείς
κης. μπορώ να πω, όμως, ευτυχία να κυλά μέσα σου. να πεις πράγματα που
πως τελικά δεν έχει μεγάλες Και μετά αγωνία, για να τα δε θα τολμούσες ποτέ
διαφορές. Ζητείται να δημι- καταφέρεις πάλι στην επό- να πεις, γιατί έρχεσαι σε
ουργηθεί μια σχέση. ςχέση μενη παράσταση, που μπορεί σύγκρουση με την ψυχή
ηθοποιού-θεατή. να είναι μετά από μισή ώρα. σου που, συνήθως, παίζει
Αχ, αυτή η σχέση. Τόσο Το θέατρο είναι ένας δρό- κρυφτούλι, γιατί θες να
απαιτητική και τόσο έντο- μος δίχως τελειωμό. Και είσαι αληθινός, έστω για
νη και τόσο ζωογόνα. δεν είναι πάντα άσφαλτος μια ή δυο ώρες, ακόμη
χτίζουμε τη γέφυρα και τη δι- σε εθνική οδό. Ίσως, αυτό κι αν υποδύεσαι κάποιον
ασχίζουμε προς την αντίθετη το κομμάτι του, να μην το δι- άλλον. Ένας ατέλειωτος
κατεύθυνση τόσο οι ηθοποι- ασχίσεις ποτέ. Έτσι και μπεις κατάλογος με γιατί.
οί όσο και το κοινό. Και πα- στο χορό, όμως, χορεύεις. Όπως λέει κι ο φίλος μου
σχίζεις γι’ αυτό όλη την ώρα γι’ αυτόν το λόγο γίνεσαι και δάσκαλός μου Κώστας
που πατάς το σανίδι της σκη- ηθοποιός, μάλλον. επειδή Γ. κάθε φορά που το βάζω
νής ή το πλακάκι της πλατείας δεν μπορείς να φανταστείς κάτω, "Χριστιάνα, δεν εί-
ή το τσιμέντο της αυλής ενός να κάνεις κάτι άλλο. Επειδή ναι εύκολο να είσαι ηθο-
σχολείου. πασχίζεις με κάθε θες να λες πάω να παίξω ποιός." Και το ξέρει ο κα-
μόριο του "είναι" σου, στά- κι όχι να δουλέψω. Επει- θένας από μας που πήρε
ζεις ιδρώτα, καρφώνεις τον δή είναι εργασία κι όχι το δρόμο αυτό. Απλώς,
άλλον στα μάτια. επικοινω- δουλειά. δεν μπορούμε και δε θέ-
νείς. Και προσπαθείς γι’ αυτό Επειδή είσαι εργάτης σε λουμε να κάνουμε αλλιώς.
