Page 69 - mag_39
P. 69
από το Νικόλα - Αντώνη Πολυκανδριώτη
...στη μνήμη του
Μ ια στιγμή σφραγίζω τη ζωή στα μάτια μου
ακουμπώντας σε στήθη λίθινης Νηρηίδας
τ' ουρανού τα σωθικά.
Από τα χείλη της σκορπιέμαι σαν ψέλισμα
για τις εσπερες
κι ανταμώνω του ήλιου τ' ακροδάκτυλα
Ο Νικόλας - Αντώνης που ματώνουν τα πλευρά της Μάγιας.
Πολυκανδριώτης Ξεψυχάει ο καλαμιώνας στ' άγγιγμα του ανέμου... 69
γεννήθηκε το 2000,
φοιτά στο Καλλιτεχνι- Αμήν ξεφώνισαν οι χαρακιές της μοίρας
κό Γυμνάσιο Γέρακα κι απόηχους βροχής κάρφωσαν σε κίτρινα φύλλα
κι ονειρεύεται ένα και τρόχισαν τα ξανθοπράσινα νοήματα
αύριο γεμάτο τέχνη…
με αγγελίες αγάπης
και μέσα μου σπέρνουν βαθιά
το ενάστρο βλέφαρο του κόσμου.
Στίγμα ενός ροδου που έφθειραν τα ίσως...
πόσο σε πόθησα όταν σε αποχωρίστηκα...
ο δικός μου κόσμος ο απαράλλαχτος
φτερούγισε
πιο πάνω από το μέτρο της φαντασίας.
