Page 59 - mag_39
P. 59

του Γιώργου Λίλλη











               την άγονη επαρχία της Ελ-           ρεις εσύ.                           στο  σημείο  όπου  είχε  δει
               λάδας και έμεινε για πάντα          Έβγαλε από την τσέπη του            το αγριογούρουνο να πίνει

               εδώ, πετρωμένος. Τα βουνά           πανωφοριού δυο από τα μο-           νερό. Υπήρχαν ακόμα τα
               σαν τεράστια σακιά γεμάτα           νόβολα φυσίγγια και απο-            ίχνη του εκεί από προχθές.
               κάρβουνα σε μια σκοτει-             μακρύνθηκε. Είχε εντοπίσει          Το σχήμα των οπλών στη
               νή αποθήκη, τα δέντρα με            ένα μέρος, σε μια απόμερη           λάσπη.  Θα το άφηνε πρώτα
               ακίνητους στρατιώτες, στε-          ρεματιά. Κατέβηκε αθόρυβα           να ελέγξει την περιοχή και
 ΕΞΟΥΣΙΑ       αυτός περιπλανώμενος τυ-            δάσος. Έσκυψε  για  να  μην         σιγά σιγά και θα έσκυβε
                                                                                       μετά, καθώς θα ξεθάρρευε
                                                   την πλαγιά  και  μπήκε στο
               φανωμένους με κλαδιά. Κι
                                                   τον τραυματίσουν τα χαμη-
                                                                                       για να πιει, θα του έριχνε.
               χοδιώκτης που δεν φοβό-
               ταν να τον κατασπαράξει η
                                                                                       Άκουσε την ανάσα του, τον
                                                   λά κλαδιά στο πρόσωπο και
                                                   σύρθηκε προς το σημείο
               μοναξιά γιατί  απλούστατα
                                                                                       γρήγορο παλμό του στήθους
               την είχε οικειοποιηθεί.
                                                                                       ντα αγωνία, σκέφτηκε.
               Χάιδεψε το άλογο και κάτι           που το είχε εντοπίσει την           του. Χαμογέλασε. Η ίδια πά-
                                                   προηγούμενη μέρα.
               του ψιθύρισε, ακουμπώντας           Ανασηκώθηκε και προσπά-             Το νερό άχνιζε μες στην κα-
               το πρόσωπο στο κεφάλι               θησε να νιώσει την φορά             ταχνιά, σαν να σηκώνονταν
               του,  χτενίζοντας  απαλά  με        του  ανέμου,  έτσι  ώστε να         οι νεκροί και προχωρούσαν
               τα δάχτυλα την χαίτη του.           μην προδοθεί από την μυ-            στην επιφάνειά του. Η πρω-               59

               Κατέβηκαν μια απότομη ρα-           ρωδιά του. Προχώρησε με             ινή υγρασία ανακατεμένη με
               χούλα και ακολούθησαν το            αργές κινήσεις και όταν             την μυρωδιά των καρπών
               μονοπάτι που στριφογύριζε           έφτασε στο λοφίσκο ξά-              και των αγριολούλουδων.
               δίπλα στον γκρεμό. Το φα-           πλωσε στο υγρό έδαφος.              Έκλεισε για λίγο τα μάτια και
               ράγγι ήταν ακόμα πιο σκο-           Καθώς τα μάτια του άρχισαν          οσμίστηκε αυτές τις παράξε-

               τεινό από το οροπέδιο, σαν          να συνηθίζουν στο σκοτάδι,          νες γήινες μυρωδιές, λες και
               τεράστιο εχθρικό μάτι που           διέκρινε  πιο  κάτω το ρυά-         βρισκόταν σε ένα κελάρι γε-
               κοίταζε πίσω από τις συστά-         κι, τα πλατάνια, τα ρείκια,         μάτο με τρόφιμα.

               δες των κωνοφόρων.                  τις φτέρες, τις μεγάλες πέ-         Άκουσε θόρυβο και άνοιξε
               Τράβηξε τα χαλινάρια και            τρες, σπαρμένες από δω κι           τα μάτια. Αντίκρισε την σκιά
               αφουγκράστηκε.  Τριπόδισε           από κει.  Μια απαλή ομίχλη          του ζώου πιο πέρα. Είχε
               το άλογο. Πήρε το σχοινί            σκέπαζε τις κορυφές, ενώ η          ξεπροβάλει μέσα από τους
               που είχε τυλιγμένο στο σα-          νύχτα άρχιζε σιγά σιγά να           θάμνους και κοιτούσε γύρω

               μάρι και το ξεδίπλωσε. Το           αποχωρεί. Ο ουρανός πήρε            χωρίς να κινείται. Αν γινό-
               έδεσε από την μια του άκρη          ένα βαθύ γαλάζιο χρώμα.             ταν κάτι και τον έπαιρνε χα-
               στο χαλινάρι και την άλλη           Δεν μπορεί, ψιθύρισε,  σε           μπάρι όλη η προσπάθεια θα

               γύρω  από τον κορμό του             λίγο θα μου έρθεις. Μέρες           πήγαινε στράφι.
               δέντρου.                            σε παρακολουθώ. Έχω μά-             Το ζώο προχώρησε δειλά
               Σε λίγο θα έρθω, μην ανη-           θει τα χούγια σου. Δεν θα           προς το ρυάκι. Οπισθοχώ-
               συχείς,  είπε.  Θα κατέβω           μου ξεφύγεις.                       ρησε όμως και κατευθύν-
               στο ποτάμι για καρτέρι. Ξέ-         Προσήλωσε το βλέμμα του             θηκε προς τα δεξιά και το
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64