Page 47 - mag_48
P. 47
μΕΣΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ*
του Θανάση Χαβαλέ
ενοικίαση” και το αφήσουν ... ακατοίκητο.
Και εδώ είναι όλη η ουσία. Σε ένα προς ενοι-
κίαση, άδειο διαμέρισμα, τι υποψήφιοι ενοικι- saVataGe - FoLLoW me
αστές θα παρουσιαστούν; Κάθε λογής. Από
σοβαροί μέχρι καιροσκόποι θα μας χτυπή-
σουν την πόρτα. Εμείς έχοντας την ανάγκη
του ενοικίου και μη αντέχοντας το κενό θα I really want to know what you had in store
βάλουμε μέσα όποιον λάχει. I couldn't really tell, perhaps it's just as well
Και άμα σου “κατσικωθεί” κακός ενοικια- I came here with a dream and I just had to see
στής... Κάτι σαν κλήρωση. If my dream would soar, I knocked on every door
Είναι όμως τυχαίο το “ποιος” θα έρθει να
κατοικήσει το άδειο μας κεφάλι; Ή μήπως
κάποιοι έχουν φροντίσει να μας στείλουν His whole life was written, written there inside
τους “δικούς τους”; The new weekly bible
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται “συνωμοσιο- His modern TV guide
λογικά”, αλλά πιστέψτε με προτιμώ να έχω Every night he stares back at the screen,
ένα γεμάτο από δικές μου σκέψεις κεφάλι,
παρά ένα ευρύχωρο σκουπιδότοπο.
Αποσύρομαι στο δωμάτιο με τη μουσική που A man only sees what he wants to see when he's
in his mind
γουστάρω, διότι σήμερα ανοίγοντας την τη-
λεόραση (ΜΕΓΑ λάθος), είδα να περιμένουν Where he is that he wants to be
πολύ επιτήδειοι ενοικιαστές που δε μου γέ- Living in a world where he's safe from reality
μισαν το μάτι, στην καλύτερη των περιπτώ- Won't you take a chance on this night and follow 47
σεων. Άσε που εκεί κάπου στο βάθος του me?
μυαλού μου μπορεί να έχω ξεχάσει κάποιο Won't you follow me?
τηλεοπτικό παράθυρο ανοικτό. Μέρες που
είναι, δεν ξέρεις ποιος μπορεί να μπει. Πολ- Won't you follow me?
λοί κυκλοφορούν τώρα τελευταία Δεξιά και
Αριστερά πηδώντας “κόσμο και κοσμάκι”. Don't need no super heroes
Και πήρα μία απόφαση. Δεν θα ξαναρωτήσω Don't need no movie stars
κάποιον “τι μουσική ακούς”. Από δω και στο Don't need no politicians
εξής θα ρωτάω “Μπορείς να μου πεις σε πα- In big black shiny cars
ρακαλώ, τους λόγους οι οποίοι σε οδήγησαν
να ακούς τη μουσική που ακούς;” Don't need no preacher
αν νομίζετε ότι είναι δευτερευούσης ση- Whose church is my TV
μασίας, την επόμενη φορά που θα βρε-
θείτε σε ένα από τα “κέντρα διασκεδάσε- Once was a broken hero
ως” και βλέπετε όλους αυτούς και αυτές The kind that we all know
να χορεύουν πνιγμένοι μέσα στον πόνο
και να σιγοτραγουδούν για τους καημούς The kind that hides inside us
και τα βάσανα, φωνάξτε “ρε παιδιά ποιος For we never show
με έχει κλείσει με ένα μαύρο τζιπ” από το The kind we say that could never be me
πόσοι θα γυρίσουν να δουν αν πρόκειται
για το δικό τους αυτοκίνητο θα καταλάβε-
τε το νόημα των πονεμένων “στίχοι”...
Μέσος πολίτης. Με αυτόν τον εξευτελιστικό όρο απευ-
θύνονται σε μένα όλα τα δελτία «ειδήσεων» και όλοι οι
«μεσάζοντες σκέψεις», όταν θέλουν να μου εξηγήσουν
τα ανεξήγητα.Έχω την εντύπωση πως είναι η «έκφραση
- σκανδάλη» του υπνωτιστή, για να ανοίξω το στόμα και
να χάψω το οτιδήποτε θα ειπωθεί, χωρίς δυσκολία.