Page 42 - mag_48
P. 42
ΕπΙκΑΙΡΟΤηΤΑ
ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ...
Το χέρι του έσφιγγε νευρικά το γόνα- Τον Βαγγέλη τον είχα γνωρίσει από
τό μου, όση ώρα τρανταζόταν σε λυγ- τότε που ήμασταν κι οι δύο ασκούμε-
μούς. Αν και πρέπει να μου είχαν κάνει νοι στο ίδιο δικηγορικό γραφείο. Εί-
σημάδια τα νύχια του απ την ένταση, χαμε γίνει από τότε κολλητοί. Σ’ όλη
δεν διαμαρτυρήθηκα. Η θλίψη μου μας τη ζωή, είχαμε μια σπάνια φιλία
προσπάθησε να παραμείνει αθόρυβη και μια σχέση απόλυτα εξομολογητική.
και διακριτική, σεβόμενη τη συντριβή Του έλεγα απ΄τη ζωή μου τα πάντα και
του Μάκη. ήξερα γι’ αυτόν όλες του τις «αμαρτί-
- «Τους είχες γνωρίσει ποτέ όλους αυ- ες», τις ερωτικές του περιπέτειες, τις
τούς;» απαγορευμένες διαδρομές του. Με τον
- «Από φωτογραφίες μόνο. Δεν ήθελαν Μάκη είχαν γνωριστεί σ’ ένα gay μπαρ.
σχέσεις μαζί μας» Από την πρώτη στιγμή μου μίλησε για
- «Δεν σε γνώρισαν ποτέ όλ’ αυτά τα τον «έρωτα της ζωής του». Πράγματι,
χρόνια;» όλα αυτά τα χρόνια, παρά τη «διαφο-
- «Δεν ήθελαν ούτε ν’ ακούσουν για ρετικότητά» τους, ήταν το πιο ταιριαστό
μένα. Εδώ είχαν 15 χρόνια να μιλή- και πιο ευτυχισμένο ζευγάρι που γνώ-
σουν στον Βαγγέλη. Από τη στιγμή που ριζα. Πάνω από είκοσι χρόνια μαζί,
42 έμαθαν για τον γάμο μας στην Ολλαν- μοιράστηκαν τη ζωή τους, συμπλήρωνε
δία. Κόψαν και τα προσχήματα. Ντροπή ο ένας τον άλλο. Μοιράστηκαν μια ευ-
της οικογένειας είσαι, του διαμήνυσαν. τυχία που θα ζήλευαν πολλά ζευγάρια.
Του είχαν ζητήσει να μην ξανακατεβεί Ήμουν η πιο κολλητή τους φίλη. Και η
στη Σπάρτη, ούτε για Χριστούγεννα. πρώτη που έμαθε για τον απαγορευ-
Ακόμα κι όταν πέθανε η μάννα τους, μένο από την δική μας κοινωνία, γάμο
του απαγόρευσαν να κατέβει για την τους, για τον οποίο χρειάστηκε να τα-
κηδεία. Κι εκείνος το σεβάστηκε, δεν ξιδέψουν στο εξωτερικό. Περίμεναν
ήθελε να τους ντροπιάσει. Μόνο εγώ πάντα με λαχτάρα τη μέρα που θα μπο-
όμως ξέρω πόσο του στοίχισε. Αφού ρούσαν να επισημοποιήσουν τη κοινή
και την περασμένη βδομάδα στο νοσο- ζωή τους κι εδώ.
κομείο, τις τελευταίες μέρες, πριν πέ- Κι όταν πριν μερικά χρόνια ψηφίστηκε
σει σε κώμα, μου το ανέφερε. “Αχ βρε στη χώρα μας το Σύμφωνο Συμβίωσης,
μωρό μου”, μου είπε, μακάρι να μην ήταν μεγάλη απογοήτευση γι’ αυτούς
τους είχα ακούσει και νάχα πάει να δω ότι δεν συμπεριλάμβανε τα ομόφυλα
τη μάνα μου πριν πεθάνει”…» ζευγάρια. Το βίωσαν -και δικαίως- ως
Ξανασταμάτησε ο Μάκης να μιλάει. Ξα- κοροϊδία από την πλευρά της πολιτείας.
νάρχισε το κλάμα, βουβό αυτή τη φορά, Πριν τρία και κάτι χρόνια εμφανίστηκε
χωρίς να μπήγει τα νύχια του στο γόνα- ο καρκίνος του Βαγγέλη. Με απαίτηση
τό μου. Ανέβασε το χέρι του στο τραπέ- του Μάκη, εγκατέλειψε μια εξαιρετική
ζι και έπιασε το δικό μου. Ήταν και των καριέρα ως επιτυχημένος εργατολόγος
δυο μας παγωμένα. , ένα μεγάλο ρετιρέ στα Εξάρχεια και
magazine 11
