Page 44 - mag_48
P. 44
μΙκΡΟ ΔΙηγημΑ
44
Όταν ήμουν μπόμπιρας
κατοικούσα μέσα σ’ ένα περίκλειστο, ευτυχισμένο
όνειρο. Στο θαλπερό κέλυφος του οίκου μου, πλάι στη
γενέθλια μήτρα, δεν σκιαζόμουν κανέναν, δεν θλιβό-
μουν καθόλου, δεν νοιαζόμουν για τίποτα, κι όλοι μ’
αγκάλιαζαν, με φιλούσαν, μου γλυκοτραγουδούσαν
– ω, τι ευλογημένα, αλησμόνητα χρόνια!
magazine 20
