Page 35 - mag_49
P. 35
του Κωστή A. Μακρή
παραιτηθώ και να ταπεινωθώ φανερά. Κι ρα γνώσεων μέσα στην τάξη, πιστεύοντας
αυτό με πλούτισε με αντισώματα και αντί- ―ο «ζουμπάς»― ότι υπάρχει περίπτωση
δοτα για πολλούς ιούς και δηλητήρια που ένα κοριτσάκι που με περνούσε ένα κεφάλι
θα είχα την ευκαιρία να αντιμετωπίσω πολ- και ανελέητο (όπως είναι τα περισσότερα
λές φορές στη ζωή μου. όμορφα κορίτσια στην ηλικία αυτή), θα
Και δεν ήταν τόσο το πείσμα τού να φανώ εντυπωσιαζόταν από τις γνώσεις μου και τη
αντάξιος της «Επιβράβευσης» από τον αγα- σημαιοφορική μου ιδιότητα και δεν θα με
πητό μου δάσκαλο και Διευθυντή τού σχο- κοιτούσε αφ’ υψηλού (σήμερα θα λέγαμε
λείου, όπως θεωρούσα την επιλογή μου ως «έφτυνε»), ρίχνοντας τα ερωτικά της βλέμ-
σημαιοφόρου, όσο τα ερωτικά κίνητρα που ματα σε κάποιον με σαφώς ελκυστικότερο
κρυβόντουσαν πίσω από την ακατανίκητη σωματότυπο, καθώς αργότερα έμαθα ότι ο
φιλοδοξία μου να κρατήσω εγώ τη σημαία φορέας καλύτερων γονιδίων για τα μελ-
κι όχι κάποιος άλλος. λοντικά παιδιά τους είναι κάτι που ελκύει
Για το κράτημα της σημαίας δεν είχα πα- τις γυναίκες από πολύ νωρίς. Που πάει να
τριωτικά κίνητρα ούτε έναν κρυμμένο πει ―σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή, των
ηρωισμό που έψαχνε τρόπο να φανεί και ερωτευμένων «εύσωμων» παιδιών― κρά-
να θαμπώσει με τη λάμψη του τη σύμπασα ταγα γερά μέσα μου έναν μηδέποτε ανοιχτά
τοπική κοινωνία. εκπεφρασμένον έρωτα που όμως με βο- 35
Τα κίνητρά μου ήταν κυρίως ερωτικά και ηθούσε να φαντασιώνομαι τον εαυτό μου
πρώιμα σεξουαλικά. Αυτό που τάιζε το ψηλό, λυγερό, ηρωικό, πολυμαθή και αε-
πείσμα μου να καταφέρω να παρελάσω με νάως βραβευόμενο με σημαίες, παράσημα,
καμάρι και σωστό βήμα, με τη σημαία στα- περγαμηνές, κύπελλα, μετάλλια και άλλα
θερά ψηλά, κορδωτός και χάνοντας και δυο αποδεικτικά στοιχεία των εξαιρετικών μου
τρία κιλά πριν από τη σημαντική μέρα όπου επιδόσεων σε διάφορους τομείς της σω-
θα βρισκόμουν εκτεθειμένος σε εκατοντά- ματικής και (κυρίως) της πνευματικής μου
δες βλέμματα, ήταν ένας έρωτας· που τότε δραστηριότητας.
δεν ήξερα ότι θα έμενε ανεκπλήρωτος. Είχα φτάσει στο σημείο να φαντάζομαι τον
Χωρίς να παραγνωρίζω τα μαθησιακά κίνη- εαυτό μου καβαλάρη, να περνάω με το πε-
τρα που αφορούσαν τη δικαίωση του δα- ρήφανο άλογό μου μπροστά από το σπίτι
σκάλου μου, κάτι που με έκανε να διαβάζω της κι εκείνη να με βλέπει από το παράθυ-
με ξεχωριστό ζήλο τα μαθήματά μου και να ρό της, έτοιμη να πέσει στην αγκαλιά μου
ανοίγω συχνότερα την εγκυκλοπαίδεια για για να την πάρω να φύγουμε σ’ άλλη γη, σ’
να πλουτίζω τις γνώσεις μου, εκείνο που άλλα μέρη.
με παρότρυνε κυρίως ήταν το ότι θα είχα Μεγαλώνοντας, άρχισε να αναδύεται από
παραστάτριες δύο όμορφες συμμαθήτριές μέσα μου, όχι ως Αφροδίτη αλλά περισ-
μου, η μία εκ των οποίων ήταν το φαντασι- σότερο ως αυτοδύτης των βυθών τού ανα-
ακό μου ανάλογο της Μπέκυ Θάτσερ. στοχαζόμενου εαυτού μου, ο σκεπτικισμός
Την είχα ερωτευτεί διαβάζοντας και ζηλεύ- μου σε σχέση με την αυταξία μιας τιμητικής
οντας τον Τομ Σόγερ, ένα από τα αγαπημένα διάκρισης ή ενός βραβείου.
μου αναγνώσματα. Για το χατήρι της άνοι- Συχνά με προβληματίζει η ματαιότητα της
γα τις εγκυκλοπαίδειες και έκανα φιγού- εφήμερης δόξας και τι είναι αυτό που κά-
