Page 30 - mag_49
P. 30
κυκλοφορουν
από την
Λαμπρίνα Σούλα
Α. Μαραγκού Παπαλάμπρου
«Ποτέ «ολόκληρα
δεν φτάνει ψέματα,
το αρκετό»
μισές
αλήθειες»
Λένε πως ο έρωτας είναι
αυτόχειρας... Ο Άρης, ένας ανεύθυνος άντρας, και η Ελπίδα, μια
ανώριμη γυναίκα, έγιναν γονείς τριών παιδιών, που
για κακή τους τύχη ήταν και τα τρία κορίτσια. Το
φύλο τους ήταν αυτό που καθόρισε το μέλλον τους.
Λένε πως οι ερωτικές ιστορίες είναι λυ- Τρεις οικογένειες, έχοντας περίσσευμα αγάπης,
πητερές στο τέλος τους και ελάχιστες αγκάλιασαν αυτά τα παιδιά, καθεμία χωριστά, και
από αυτές έχουν ένα αισιόδοξο φινάλε. τα μεγάλωσαν όσο πιο καλά μπορούσαν. Τα άδεια
Είναι όμως έτσι; Έρωτας, ενθουσιασμός, μέχρι τότε σπίτια τους γέμισαν παιδικές φωνές και
απελπισία, ένα μεγάλο παιχνίδι που κι- χαμόγελα. Όσο τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα και
νεί τον κόσμο, τον γυρνάει σαν σβούρα ευτυχισμένα τόσο ο φόβος της αποκάλυψης του μυ-
και τον αφήνει πάλι στο σημείο που τον στικού της υιοθεσίας μεγάλωνε. Τίποτα όμως δεν
άρχισε. μένει κρυφό.
Η ηρωίδα του βιβλίου ζει μέσα από τον Η Μαρίνα, το τρίτο παιδί, ξεκινά να ενώσει τα χαμένα
έρωτα, μαθαίνει να παλεύει με τα αδιέ- κομμάτια του παζλ της ζωής της. Πολλά τα κομμά-
ξοδά του και στο τέλος νικά, γιατί κατα- τια, όμως το πιο σημαντικό δεν το έχει ακουμπήσει
λαβαίνει πως όλο το ερωτικό παιχνίδι ακόμη, κι ας βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Θα
είναι η ίδια η ζωή, η κάθε ανάσα που της επιτραπεί να το ολοκληρώσει ή θα μείνει το παζλ
το σύμπαν, της επιτρέπει να παίρνει, το μισοτελειωμένο;
κάθε ξημέρωμα και ηλιοβασίλεμα, το
κάθε δάκρυ και το γέλιο... Είναι κακό να πεις σε ένα παιδί «δεν σε γέννησα
Χορεύει μέσα στην δίνη της επιθυμίας εγώ»; Θα σε απορρίψει; Ποιος λέει πως όταν
για να την μάθει καλύτερα, να την κρα- μεγαλώνεις με αγάπη εγκαταλείπεις τους θετούς
τά στην ψυχή της και να την κοινωνεί με σου γονείς; Ποιος λέει πως η γυναίκα που σε
τον άλλον αλλά και με τον εαυτό της για μεγάλωσε όλα αυτά τα χρόνια σταματάει να είναι η
να κατανοήσει στο τέλος, πως ο έρωτας
είναι πάντα ευλογία. μητέρα σου αν γνωρίσεις την αλήθεια; Θα σου το
πω εγώ, ένα υιοθετημένο παιδί: ποτέ!
Η αλήθεια λυτρώνει…
Tα βιβλία όπως τα ονειρευτήκαμε!
