Page 7 - mag_050

του Β_56

Και η θάλασσα, αυτή η πλανεύτρα, που σε ηρεμεί, σου αφαιρεί μ’ένα μαγικό
τρόπο τα άγχη και σε δέχεται σαν να είσαι το καλύτερο που περίμενε, δέχτηκε

τους κόκκους της άμμου με περισσή χαρά και σταμάτησε στιγμιαία τον κυματι-
σμό της για να υποδεχτεί και να τακτοποιήσει μέσα της, τους νέους φίλους της.
Μετά από λίγο και αφού η θάλασσα ξανάρχισε το ατελείωτο πήγαινε έλα της,
ξαναγύρισε στις σελίδες του βιβλίου, δεν ήταν πολλές άλλωστε. Το τελείωσε,
το έκλεισε και κοιτούσε μάλλον χωρίς λόγο ή με τη σκέψη όλων όσων διάβασε;

Μια σταγόνα κύλησε πάνω στο βιβλίο. Σήκωσε το βλέμμα και κοίταξε απορημέ-
να τον ουρανό. Ήταν λίγο διαφορετικός από πριν και ίσως λίγο πιο σκοτεινός
αλλά δεν έβρεχε.

Τότε συνειδητοποίησε ότι η σταγόνα ήταν δάκρυ που κύλησε μέχρι το βιβλίο.
Γιατί άραγε;
Ήταν η συγκίνηση από το βιβλίο ή ο αποχαιρετισμός του καλοκαιριού;
Σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να γυρίσει ούτε μια στιγμή πίσω.
Είχε δει κι είχε αισθανθεί τόσα, ώστε να υποδεχθεί το Σεπτέμβρη με τον καλύ-

τερο τρόπο... Παρέα με φίλους, μουσικές συναυλίες, βιβλία, συναντή-
σεις σε σπίτια για συζήτηση, ταινίες, νέες δημιουργικές σκέψεις και
πάνω απ’ όλα αισιοδοξία! 7

Καλή μας συνάντηση

και αυτό το Σεπτέμβρη!

Kaλή αρχή!
Kaλή αρχή!