Page 69 - mag_52

iΣΤΟΡΙεΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ της Ελένης Παναγιώτου

Άσε την πόρτα σου

ξεκλείδωτη...

Η πόρτα του σπιτιού σου να ’ναι ξεκλείδωτη πάντα.

Τίποτα δεν έχεις να φοβάσαι.

Κάποιοι θα’ ρθουν, θα μπουν χωρίς ν’ ακουστεί

ο ήχος του κουδουνιού, την ώρα που εσύ κοιμάσαι

και φεύγοντας θα ξεχυλίζουν οι αγκαλιές τους

απ’ ό,τι μπορούν ν’ αρπάξουν.

Μα το κακό μικρό. 69

Κοιμόσουν.

Ποτέ δε γνωριστήκατε κι ούτε μαζί καθίσατε να φάτε.

Άλλοι μπορεί να μην έρθουν τις Κυριακές

όταν το σπίτι θα ’ναι συγυρισμένο

και το φαΐ θ’ αχνίζει στο τραπέζι.

Μπορεί να ’ρθουν

όταν κατάκοπος απ’ τη δουλειά γυρίζεις.

Μα πρώτα την πόρτα θα χτυπήσουν κι ας ξέρουν

πως μπορούν και μόνοι να περάσουν.

Και φεύγοντας ένα λουλούδι θα φυτέψουν.

Την πόρτα σου, μην ξεχνάς, ν’ αφήνεις ανοιχτή,

κι έτσι κι εσύ θα μπαίνεις.