Page 71 - mag_52
P. 71
της Ειρήνης Μανδηλαρά
Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ l
ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Τo... Ο κύριος Jean Perdu είναι ιδιοκτή- κουράγιο ανοίγει επιτέλους και δια-
της της «Λογοτεχνικής Αποθήκης»
βάζει την αποχαιρετιστήρια επιστολή
ενός βιβλιοπωλείου στις όχθες του της Manon μαθαίνοντας το συγκλο-
«ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΟ Σηκουάνα στο Παρίσι. Ο Perdu δεν νιστικό μυστικό της. Ο Perdu απελπι-
σμένος και λίγο πριν τη συντριβή επι-
είναι ένας απλός βιβλιοπώλης, είναι
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ» ένας λογοτεχνικός γιατρός με το λέγει τη φυγή κι ανοίγει πανιά για ένα
ταξίδι στη Προβηγκία και το Γαλλικό
σπάνιο χάρισμα να μετατρέπει τα βι-
βλία σε εσωτερικούς οδηγούς και να νότο. Εκτός από τα βιβλία του και τις
Nina George τα συνταγογραφεί αναλόγως στους γάτες του στο πλοίο επιβιβάζονται
EΚΔΟΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ πελάτες του γιατρεύοντας τις ψυχές ακόμη ένας συγγραφέας που έχει
τους. Ποιος συγγραφέας ,που δια- χάσει την έμπνευση του κι ένας Ιτα-
βάζοντας τα βιβλία του, θα σε κάνει λός ερωτοχτυπημένος σεφ. Ο Perdu
να ανακαλύψεις και να προβάλλεις ταξιδεύει στους εξοχικούς ποταμούς
τη καλύτερη πλευρά του εαυτού σου; ξοδεύοντας αφειδώς τα βιβλία του
O Pynchon, o Kafka, o Saramango, και τη σοφία του, αποδεικνύοντας
η Duras ή μήπως η εσωτερική σου τελικά πως ο λογοτεχνικός κόσμος
ισορροπία θα έρθει από κάτι πιο όχι μόνο αποτελεί θαυμάσιο πλοη- 71
απλό όπως η fantasy σειρά Dungeons γό του πραγματικού κόσμου αλλά κι
& Dragons; ισχυρότατο όπλο αυτοθεραπείας και
Παρόλο που ο Perdu μπορεί και θε- ψυχικού θάρρους. Ναι, η λογοτεχνία
ραπεύει τις καρδιές των άλλων, έως είναι ικανή να μας φτάσει στην άκρη
τώρα στάθηκε ανίκανος να θεραπεύ- του δρόμου και να μας οπλίσει με τη
σει τη δική του καρδιά. Είκοσι χρό- δύναμη που χρειάζεται, να αναζητή-
νια έχουν περάσει από τότε που η σουμε και να αντέξουμε κάθε τέλος
Manon, η μία και μοναδική του αγά- που μπορεί να έχει μία ιστορία. Ακό-
πη τον εγκατέλειψε, αφήνοντας πίσω μη κι αν η ιστορία είναι αυτή της δι-
μονάχα ένα αποχαιρετιστήριο γράμ- κής μας ζωής.
μα. Η άφιξη στη Rue Montagnard της «Τα βιβλία είναι περισσότερο κάτι
Catherine, μίας μοναχικής, εύθραυ- σαν γιατροί. Μερικές νουβέλες είναι
στης και πληγωμένης γυναίκας και το αξιαγάπητοι και δια βίου σύντροφοι
παράξενο αρχίνημα της γνωριμίας μας, άλλες πάλι είναι σαν τα σκου-
τους θα αλλάξουν τα πάντα στη ζωή λαρίκια που κοσμούν τα αυτιά μας,
του Perdu. O Jean αργά-αργά θα ξα- άλλες είναι σαν τους καλούς φίλους
ναβρεί το θάρρος να αντιμετωπίσει που σε τυλίγουν μέσα σε μία ζεστή
το παρελθόν του, να δείξει εμπιστο- πετσέτα σαν σε βρίσκει η φθινο-
σύνη στις δυνάμεις του και να ανοι- πωρινή κατάθλιψη, και μερικές…ε,
χτεί για άλλη μία φορά στο κόσμο. ναι… είναι σαν ροζ καραμελίτσες
Με τρομερή καθυστέρηση βρίσκει το που τσούζουν μέσα στο μυαλό σου
