Page 69 - mag_53
P. 69
της Ειρήνης Μανδηλαρά
Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ l
ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤO... «ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ ΝΑ ΣΦΙΓ- Φλόριντα, το διακοσίων δολαρίων
κοστούμι του από δέρμα καρχαρία,
ΓΕΙ ΓύΡΩ ΜΟύ, τους αισθάνομαι
να ετοιμάζουν το επόμενο βήμα, να το Μπρουκς Μπρόδερς που- κάμισο
«ΓΥΜΝΟ (ΚΙ ΑΛΛΑ) οργανώνουν τα καριόλια που ’χουν με τον σένιο γιακά και τα μανικετό-
κουμπα, κουβαλώντας τη News σαν
για ρου- φιάνους, να μουρμουρά-
ΓΕΥΜΑ(ΤΑ)» νε πάνω από το κουτάλι και το στα- ευπόληπτος πολίτης. «Εγώ μόνο τον
Μικρό Άμπνερ1 διαβάζω».» (μτφ.
γονόμετρό μου – τα σουτάρω στον
ΟύΙΛΙΑΜ ΜΠΑΡΟΟύΖ σταθμό της Ουάσινγκτον Σκουέαρ, Γ.Μπέτσος – εκδ. Τόπος).
πηδάω τα περιστρεφόμενα κάγκελα
Έτσι λοιπόν «ξεκινώντας για δυτι-
EΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΠΟΣ κατεβαίνω δυο σιδερένιες σκάλες κά» ο Lee ξεκινά και το σερβίρισμα
και παίρνω το τρένο για βόρεια… του βιβλίου του «Γυμνό Γεύμα». Ο
Ενας νεαρός, όμορφος, κοντοκου- J.G.Ballard χαρακτήρισε το έργο
ρεμένος, με γαλλικά και πιάνο, που- αυτό «σαν μία βόλτα με το τρενάκι
στάκος, στέλεχος διαφημιστικής του τρόμου στη κόλαση» αλλά κι ως
εταιρείας μού κρατάει την πόρτα «μία πανδαισία που ποτέ δεν πρό-
ανοιχτή. Προφανώς με θεωρεί και το κειται να ξεχάσουμε». Το «Γυμνό
πρώτο μούτρο. Κλασική περίπτωση Γεύμα» βασίζεται σε σκέψεις και ση- 69
τύπου που νταραβερίζεται με μπαρι- μειώσεις του συγγραφέα αλλά εμπε-
τζήδες και ταρίφες, μιλάνε για δεξιά ριέχει κι αποσπάσματα αλληλογρα-
κροσέ και τους Ντότζερς, φωνάζει φίας του με τον Allen Ginsberg. Είναι
με το μικρό του όνομα το παιδί στο ένα φευγάτο, αλλόκοτο, ωμό, αντι-
γκισέ του Νέντικ. Σκέτος μαλάκας. συμβατικό, εφιαλτικό πόνημα χωρίς
Και πάνω στην ώρα καταφτάνει στην αρχή, μέση και τέλος για αυτό κι ο
αποβάθρα ο αρχίδης της Δίωξης με Burroughs μας προτρέπει να το «πιά-
την άσπρη καμπαρντίνα (φαντάσου σουμε» από όπου επιθυμούμε. Μαζί
να ακολουθείς κάποιον φορώντας του ταξιδεύουμε στους δρόμους της
άσπρη καμπαρντίνα. Μάλλον θα θες Νέας ύόρκης, του Μεξικού και της
να σε περάσουν για λούγκρα). Τον Ταγγέρης, ξυπνάμε στον υπόγειο ή
φαντά- ζομαι να κρατάει τα σύνερ- σε φθηνιάρικα ξενοδοχεία κι αγωνι-
γά μου στο αριστερό του χέρι και ούμε για το επόμενο φιξάκι μας. Ο
το κουμπούρι στο δεξί και να μου πανηδονιστής Lee κυνηγά σε όλη τη
λέει: «Σου πέσανε αυτά, κολλητέ». μποέμικη ζωή του γυναίκες αλλά και
Το τρένο, όμως, έχει ξεκινήσει. «Τα νεαρούς άνδρες μελαγχολώντας που
λέμε, μπατσόσκυλο!» φωνάζω, αντα- δεν καταφέρνει να φτάσει για άλλη
ποκρινόμενος στις προσ δοκίες του μία φορά στην άκρατη σεξουαλική
πουστάκου. Τον κοιτάζω στα μά- επιτυχία.Το πραγματικό και το φα-
τια, παρατηρώ τα λευκά του δόντια, νταστικό τρέχουν γύρω-γύρω σαν
το μαύρισμα από τις παραλίες της τη γάτα με την ουρά της. Δαγκώνο-
