Page 94 - mag_59

Χίλια περιστέρια,

ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΡΑΦΟΥΜΕ

χίλιες πενιές!

1991 Ιούνης µήνας, ζέστη πολύ

και ο καύσωνας προ των πυλών, όπως µας
έχει προειδοποιήσει η ΕΜΥ και µια µέρα
στο studio χτυπάει το τηλ. Eίναι ο Παντε-

λής ο Εµµανουηλίδης, παραγωγός στην

Polygram. Ετοιµάσου παλικαράκι µου, βάλε
τα καλά σου, γιατί θέλω ώρες για ένα δίσκο
94 που θα κάνουµε ενός αγαπηµένου σου συνθέτη,

αλλά θέλω να τον προσέξεις, γιατί δεν είναι πολύ

καλά.

«Ποιος είναι», τον ρωτάω. πιάνο, κλαρίνο, και ο αθεόφοβος
«Ο Ζαµπέτας», µου απαντά. Ροϊλός φυσαρµόνικα.
Ωραία, του λέω χωρίς δεύτερη κουβέντα, Πάω µέσα στην αίθουσα για να
τη ∆ευτέρα ξεκινάµε. τους φτιάξω τα µικρόφωνα και µετά
Πράγµατι, τη ∆ευτέρα το πρωί κατά τις 9 πάω στη γωνιά που κάθεται ο Ζαµπε-
έρχετε πρώτος ο Ζαµπέτας (όπως πάντα – τας να του δώσω τα ακουστικά. Πίσω του
τι ελάττωµα και αυτό!) µαζί µε τον γιο του έχει τις µπουκάλες οξυγόνου και τη µάσκα
Μιχάλη και έναν νοσοκόµο που κουβαλάει µε τα σωληνάκια για να τον βοηθάνε στην
δύο µεγάλες µπουκάλες οξυγόνου µαζί µε αναπνοή, γυρίζει και µου λέει µε χαµόγελο
µάσκες και σωληνάκια. και το αστείρευτο δικό του χιούµορ:
Καλώς το δάσκαλο, καλώς τον Γιώργο, Ρε Γιαννάκη, δε µου φτάνουν όλα αυτά
του λέω, είσαι καλά; που έχω στη µάπα, θα µου βάλεις και συ
Γεια σου Γιαννάκη, τι κάνει η γκόµενα; αυτά τα µαραφέτια στα αυτιά; (εννοώντας
Mόλις ντυθώ αστροναύτης (!) θα σου πω τα ακουστικά)
πόσο καλά είµαι. Έρχονται σιγά σιγά και Γράφαµε κάθε µέρα και κάθε µέρα. Πρώ-
οι υπόλοιποι µουσικοί και µπαίνουν στο τος ερχόταν και τελευταίος έφευγε.
studio για να γράψουν όλοι µαζί, τρία Θα µπορούσα να σας έλεγα πάρα πολλά
µπουζούκια, δύο κιθάρες, µπάσο, ντραµς, από αυτήν την ηχογράφηση, αλλά θα στα-

Υ.Γ.: Η ετικέτα είναι από το πρώτο δείγµα που το έχω µόνο εγώ. (∆ίσκος σε διαστάσεις 33 στρο-
φων, αλλά παίζει στις 45 και αυτό τον κάνει ακόµα πιο σπάνιο.)