Page 62 - mag_60
P. 62
ΚΑΛοΚΑΙρΙου "ΚΑΜωΜΑΤΑ"
Mελαγχολία τον Σεπτέμβριο;
Πριτς
οπότε γελάτε συνένοχα κι αυτό μπορεί Και πώς να μη σ’ αρέσει αφού γιορτά-
να είναι πολύ ερωτικό όπως όταν βλέ- ζεις κι ας μην έχεις και πολλές παρ-
πεις την καλή σου ή τον καλό σου την τίδες με τον Άγιο Κωνσταντίνο, απλή
ώρα που του αλλάζουν το μαγιό και συνωνυμία λες, όπως και με τον Κω-
είσαι μικρός ακόμα αλλά και μεγάλος στή Παλαμά ―όπως είπα κάποτε σε
να είσαι πάντα το άλλαγμα του μαγιό κάποιον λίγο γκάου, που μου είπε ότι
έχει μια γοητεία τρύπιου παραβάν και είχα το όνομα του βασιλιά κι εγώ, παι-
νιώθεις ότι από κάποια μεριά κρυφο- δί πράμα, του είπα «όχι του βασιλιά
κοιτάζει χαμογελώντας κι ο Φεντερίκο αλλά το όνομα του Παλαμά έχω» και
Φελλίνι που ήξερε να φτιάχνει ταινίες τον ρούμπωσα― αλλά τι ωραία που
χωρίς ιστορία αλλά με σειρές από ει- είναι να γιορτάζεις και να σου λένε
κόνες που τις έκανες ιστορίες εσύ γιατί «χρόνια πολλά» και να σου φέρνουν
όλες οι εικόνες μπορούν να γίνουν δι- δώρα! Και πόσο δυστυχισμένοι είναι
κές μας ιστορίες όπως και όλες οι ιστο- εκείνοι που δεν γιορτάζουν, ούτε τους
ρίες μπορούν να γίνουν δικές μας εικό- πάνε δώρα κι εσύ μαθαίνεις με τις αλ-
62 νες όπως μια βρεγμένη χελώνα σε μια λαγές των εποχών να συμπονάς όσους
κυριακάτικη βροχερή εκδρομή που τη δεν γιορτάζουν και δεν έχουν δώρα
σηκώνεις από το χώμα και της μυρίζεις και φίλους και συγγενείς, αλλά μαθαί-
το καβούκι κι εκείνη βγάζει το κεφα- νεις κιόλας ότι η ζωή δεν είναι πάντα
λάκι της απ’ το καβούκι και σε κοιτάζει δίκαιη και οι αλλαγές ―των εποχών
κι έχει τόσο γλυκούς (πόσους άραγε;) αλλά και της ζωής― δεν είναι πάντα
χειμώνες στα μικρά της μάτια κι εσύ καλές γιατί υπάρχει και ο θάνατος και
θέλεις να την πάρεις σπίτι σου να τη οι απώλειες και οι ατυχίες και κάποια
βάλεις κοντά στη φάτνη του χριστου- στιγμή θα γιορτάζεις και δεν θα υπάρ-
γεννιάτικου δέντρου γιατί είναι πολύ χουν γονείς ή παππούδες και γιαγιάδες
ταιριαστή μ’ ένα νεογέννητο μωρό, κι να σου λένε: «Χρόνια πολλά, πουλά-
ας μην πιστεύει σ’ αυτό φανατικά, επει- κι μου! Να σε χαιρόμαστε!», αλλά όλα
δή μια χελώνα είναι αγαθό πλάσμα μέσα στη ζωή είναι και σχετικά νωρίς
και δεν έχει με τι άλλο να προστατευ- μπήκε στη ζωή μου ο Πανταρής Ηρά-
τεί παρά μόνο με το καβούκι της που κλειτος μ’ αυτή του τη φρασολέξη που
την κάνει να περπατάει τόσο αργά από δεν είναι σκοτεινή αλλά αντίθετα γεμά-
εποχή σε εποχή κι εσύ αγαπάς όλες τις τη φως είναι, και μετά μου έγινε αρκετά
εποχές αλλά και τις χελώνες που κοι- εύκολο να κατανοήσω το γιν-γιανγκ με
μούνται τον Χειμώνα και ξυπνάνε την τον σπόρο της νύχτας μέσα στη μέρα και
Άνοιξη και μ’ αρέσει και η Άνοιξη. τον σπόρο της ημέρας μέσα στη νύχτα
