Page 69 - mag_65
P. 69
του Κωστή A. Μακρή
Το Πάσχα, εδώ και χρόνια, μου είναι αγαπητό σαν
μια γιορτή αγάπης. Όχι της αγάπης που έχω για
όλους ή για όλον τον κόσμο, καθώς βρίσκομαι πολύ
μακριά από την «αγιότητα» και δεν έχω πάθει ακό-
μα τέτοιο πράγμα, αλλά της αγάπης που θα ήθελα
να έχω πρώτα για τον εαυτό μου, μετά για τους
κοντινούς μου ανθρώπους, μετά για τους «πλησίον»
μου και τους ακόμα πιο μακριά μου. Ακόμα κι αν με
πολλές και πολλούς «πλησίον» διαφωνούμε άγρια 69
σε πολλά θέματα. Δύσκολη γιορτή.
Γιορτή πίστης. Που δεν έχω και σε μεγά- χει να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι με εμένα.
λα αποθέματα… Αυτά για τα προφανή.
Γιορτή Ανάστασης. Που και γι’ αυτήν έχω Αλλά οι προθέσεις του γραφτού μου είναι
περισσότερα ερωτηματικά από απαντή- άλλες.
σεις. Θέλω να μοιραστώ με τον αναγνώστη και
Γιορτή σφαγής των αμνών, πλοκής εντέ- την αναγνώστριά μου έναν άθλο που επι-
ρων και εντοσθίων, γιορτή αίματος, λιτα- τέλεσα μια Κυριακή του Πάσχα σε φιλικό
νειών, πυροτεχνημάτων, κόκκινων αβγών σπίτι, μερικές ανοίξεις πριν από την τω-
και ανοιξιάτικης ανθοφορίας. ρινή.
Γιορτή ερώτων, ουσιών, συνουσιών και Μια και βαριέμαι ―εσωτερικά και ανέκ-
φραστα, για να μην θίξω κανενός και
εξουσιών. καμιάς τη γιορταστική διάθεση― τις τε-
Γιορτή γαστριμαργικής ασυδοσίας και χο- λετουργικές συμποσιακές οικογενειακές
λερικών ή χωνευτικών στοχασμών. και συντροφικές μαζώξεις, όπου θέτουμε
Γιορτή οικογενειακή, με αγαπημένα πρό- ομαδικά σε δοκιμασία την χωρητικότητα
σωπα, αλλά και γιορτή ανακωχής με αχώ- και αντοχή του πεπτικού μας συστήματος,
νευτους συγγενείς και φίλους που θα τύ- θέλησα πριν από λίγα χρόνια να είμαι κα-
