Page 70 - mag_65
P. 70
μΙΚΡεΣ ΙΣΤΟΡΙεΣ
Μιλήσαμε
σαν φίλοι
λός προς όλους τους συνδαιτημόνες μου Ιδεολογικές, πολιτικές, κοινωνικές και
στο φιλικό πασχαλιάτικο τραπέζι. Να μην άλλες.
αφήσω δηλαδή όσα με ενοχλούσαν προ- Αλλά ήταν φίλος φίλων και σύζυγος κα-
καταβολικά να με κυριαρχήσουν. λής και σεβαστής φίλης.
Κάτι σαν νοητική, συναισθηματική και ψυ- Οπότε έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου
χολογική γυμναστική για αρμονική συμ- να συνυπάρξω ειρηνικά μαζί του κι όσο
μετοχή σ’ αυτά που «όταν δεν μπορούμε το δυνατόν πιο ευχάριστα, εκείνο το Πα-
να αποφεύγουμε ας φροντίζουμε να τα σχαλινό μεσημέρι.
χαρούμε». Καθίσαμε κοντά κοντά ―έτυχε; δεν
Ένα είδος κοινωνικών και διανοητικών ξέρω― σε ένα από τα μικρά τραπέζια και
push-ups που θα γύμναζε την ανοχή και ξεκινήσαμε να τρώμε και να μιλάμε περί
την αντοχή μου στις ιδεοληψίες και τα ανέμων και υδάτων.
κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά στε- Εγώ προσπαθούσα να αποφύγω θέματα
ρεότυπα των άλλων, όσο κι αν μου γυρ- στα οποία είχαμε παλιότερα συγκρουστεί
νάγανε τα άντερα. κι εκείνος έκανε το ίδιο. Κάτι το φαγητό,
Στην παρέα εκείνη συμμετείχε κι ένας φί- κάτι το κρασί και η λιακάδα, κάτι το φι-
70 λος, όχι πολύ προσωπικός αλλά κοινός λόξενο σπίτι που μας δεχόταν, κάτι μερι-
φίλος φίλων, με τον οποίον είχαμε κατά κά αστεία που ακουγόντουσαν από άλλα
καιρούς συγκρουστεί έντονα φραστικά, τραπέζια, άρχισε σιγά σιγά να αναβλύζει
για λόγους που δεν είναι του παρόντος μια «συντροφικότητα» μεταξύ μας και
να αναλύσω. Οι διαφωνίες μας πολλές. έπιασα τον εαυτό μου να καλαμπουρίζει,
{ Υ.Γ. Εύχομαι στο magaz!ne, που κλείνει τα έξι του χρόνια, στους πρωτεργάτες, Ρούλα και Βασίλη, }
και σε όλες και όλους τους συνεργάτες, πολλά πολλά Ανοιξιάτικα τεύχη με υγεία, ανθοφορία,
καρποφορία, ελπίδα και ελευθερία.
