Page 63 - mag_65
P. 63
της Δήμητρας Ξενάκη
Η κόκκινη
λαμπάδα
63
Σου ξέφυγα.
Έβαλα σε μια βαλίτσα, μόνο καινούρια όνειρα κι ήρθα
σ’αυτό το νησί, που μοσχοβολάει άνοιξη κι ασβέστη.
Σου ξέφυγα.
Άφησα πάνω στον μπουφέ τη φωτογραφία εκείνης της
Λαμπρής, που όλοι γελάνε γύρω απο το γιορτινό τρα-
πέζι. Άφησα και το χάρτινο πια χαμόγελό σου, που
επιμένει να με κοιτάζει. Πήρα το πλοίο μόνη, κι όλα
τα λόγια που δεν ειπώθηκαν, ταξιδεύουν μαζί μου.
Χωρίς εσένα όμως. Χωρίς μικρούς θεούς να μοιραζουν
κόκκινα αυγά και φιλιά της αγάπης.
