Page 64 - mag_66

ΒΙΒΛΙΟπΑΡΟΥΣΙΑΣεΙΣ

σαν το λιΓο το νεΡο
σωτηΡησ ΔηΜητΡιου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

"Έβλεπε η Σοφιά τις φωλιές με τα χελιδόνια
και σιγοτραγουδούσε.
Χελιδόνια μου καλά, Για ενα ΚοΜΜατι Γησ
πο 'ρθαταν από μακριγιά, ευΓενια οιΚονοΜοπουλου
64 τι καλά μάς φέραταν; ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Την υγειά, την πασκαλιά Η φύση είναι το συστατικό από το οποίο
και τα κόκκινα τ' αυγά. αποτελείται η ύπαρξή μας.

"Χελιδονάκια μου, χελιδονάκια μου" λέει
κι η Κάλλιω. "Πούθ' έρχονται, μωρ' αδερ- Τα τέσσερα στοιχεία της εναλλάσσονται
φούλες μου, τα έρημα;" στον αέναο κύκλο της ζωής, στη γη ετούτη
"Απ' τους Άγιους Τόπους, Κάλλιω" λέει η που βρέθηκαν οι ψυχές μας.
μάνα μου. "Διαβαίνουν ωκεανό". Πλέουμε μέσα στα κύματα του σύμπαντος,
"Και πώς, μωρ' Αλέξω, τόσο μακριά και δεν απειροελάχιστη είναι η μορφή μας.
αποσταίνουν;" Στον καθένα, αντιστοιχεί κι ένα κομμάτι
"Βοηθιούνται φτερό με φτερό". γης, μέσα από τον κλήρο που του έλαχε.
"Και πώς βρίσκουν τον δρόμο, μωρ' για-

δερφούλες;" Σεβάσου αυτό που σου δόθηκε κι αγάπησέ
"Δεν είναι θεοτικά πράγματα αυτά;" λέει η το.
μάνα μου." Σεβάσου τον εαυτό σου και πρόσεχέ τον.
Η απουσία στείρων αμφιβολιών και αβε- Γίνε ένα με την φύση σου.
βαιοτήτων έκανε τους ανθρώπους στα χω-
ριά να είναι συνηθέστατα έξω απ' τον εαυ- Στροβιλίσου στον άνεμο και γύρισε πίσω
τό τους, με όλως εξωτερικές έγνοιες που στον τόπο που γεννήθηκες, εκεί που οι πα-

έσβηναν το δειλινό. Είχαν μαζεμένη την φλασμοί και τα κοχύλια βασιλεύουν.
γνώμη τους, καθώς έλεγαν. Βέβαια με έναν
άλλον τρόπο -και κυρίως μέσω της γλώσ-
σας και της ενθεότητος- διαφοροποιούνταν
απ' την φυσική κυψέλη με μια μόνιμη επα-
φή με το άρρητο, με τον ουρανό.