Page 82 - mag_67
P. 82
μΙΚρεσ ΙσΤορΙεσ
ΛιΓΕΣ ΣΤαΓΟΝΕΣ ΦιΛιαΣ
Μου αρέσει συχνά να σκαρώνω την τοξική παρουσία τους.
82 μικρά ταξίδια με το νου, φοράω Στη τράπεζα των συναισθημάτων συ-
τα γυαλιά της ψυχής μου και πα- χνά είμαστε πιστωτικοί, δίνουμε συ-
ρατηρώ τον κόσμο μέσα από αυτά. χνά όλα τα κομμάτια του είναι μας και
Τα αγαπάω αυτά τα γυαλιά, λες συχνά κάποιοι τα κουρσεύουν. Πειρα-
και διώχνουν από το βλέμμα μου τές της στεριάς, με εμφάνιση καθώς
τη σκόνη και με κάνουν να βλέπω πρέπει που καλύπτει την εσωτερική
όλο και πιο καθαρά. σαθρότητα.
Άλλες φορές πάλι ξυπνάει μέσα μου το Αναζητώντας λοιπόν, για χρόνια εκεί-
κοριτσάκι εκείνο με την «κοτσίδα» που νο τον κρυμμένο θησαυρό, κάποια νύ-
έκανε ανέμελο ποδήλατο στο χωριό χτα με μικρό φεγγάρι και πολλά αστέ-
της γιαγιάς και σκάρωνε ένα σωρό ρια συνειδητοποίησα ότι ο θησαυρός
ιστορίες… δήθεν έψαχνε να βρει έναν που ψάχνω βρίσκεται ακριβώς μέσα
κρυμμένο θησαυρό… ένα παλιό σε- στην ψυχή μου και εκεί είναι και όλοι
ντούκι ξεχασμένο εκεί στο παλιό σχο- εκείνοι οι άνθρωποι που με αγαπούν,
λείο που είχε ερημώσει από μαθητές. με υποστηρίζουν, με στηρίζουν, με βο-
Έτσι όπως ερημώνουν καμιά φορά τα ηθούν να ανοίξω τα φτερά μου και σε
μέσα μας στην απώλεια όλων εκείνων κάθε πτώση μου απλώνουν το χέρι για
που κούρσεψαν τους θησαυρούς της να σηκωθώ ξανά.
ψυχής μας. Στο φευγιό τους… που αν Περιπλανώμενη για χρόνια στο ταξί-
το σκεφτούμε καλά, είναι ίσως η πιο δι της ζωής, ακολουθώντας Σειρήνες,
όμορφη πράξη που έκαναν ποτέ για ξεφεύγοντας από τα δόντια της Σκύ-
εμάς. Καθώς μας απαλλάσσουν από λας και της χάρυβδης, τρώγοντας λω-
