Page 81 - mag_67

της Ελένης Παναγιώτου

ΟΣΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΦΙΛΙ...

Σ' ενα σύμπαν παράλληλο, θα σε συναντούσα στην ίδια μέρα,

στην ιδια βδόμαδα, μήνα, χρόνο κι αιώνα. Θα διαβάζαμε τα

ίδια ποιήματα κι εσύ θα είχες τη μυρωδιά ενός παλιού βιβλίου

και θα με έκανες να αναρωτιέμαι πώς μπόρεσα να ζήσω τόσα

χρόνια αγνοώντας την ύπαρξή σου. Το χέρι σου θα 'χε φτιαχτεί

ώστε να χωράει ακριβώς το δικό μου κι οι ρυτίδες του θα ήταν

προεκτάσεις του χάρτη του δικού μου χεριού. Θα ξυπνούσαμε

πρωί για να μπορούμε να δούμε τις ανταύγιες που αντανακλά ο 81

ήλιος στο προσώπου του άλλου. Θα μου θύμιζες τα καλοκαίρια

των παιδικών μου χρόνων, κι επειδή θα σε είχα ερωτευτεί η

παιδική μου ηλικία θα έπαιρνε παράταση αιώνια. Αιώνια τόσο,

όσο κρατάει το φιλί, το άρωμα σου σε λευκά σεντόνια κι η με-

γαλύτερη μέρα του χρόνου.