Page 48 - mag_67
P. 48

Το ΑΛφΑΒήΤΑρΙ Τήσ Ζωήσ                        της Μαριάννας Κουμαριανού


               Π(ι)
               όπως πόνος





               φέρει ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίη-                     και ανενόχλητος έβαλε πόντο ή όταν
               ση.                                                   κατάφερε να αντιμετωπίσει πολλούς

                                                                     παίκτες;
               Αν η διαπαιδαγώγηση που εφαρμό-
               ζουμε στο παιδί μας είναι να αποτρέ-                  Έτσι ακριβώς είναι και η ζωή! Και τα
               πουμε (με δική μας πρωτοβουλία) κα-                   παιδιά μας πρέπει να τα βοηθήσουμε

               θετί που ζορίζει – φέρνει πόνο, τότε                  να μάθουν να παλεύουν για τους στό-
               πώς το παιδί αυτό θα μάθει να βάζει                   χους που εκείνα θέτουν – όχι να τους
               στην άκρη πρόσκαιρες απολαύσεις με                    εγκαταλείπουν μπροστά στα εμπόδια.

               σκοπό να πετύχει αργότερα μεγαλύ-                     Συχνά  τα  παιδιά  δυσκολεύονται  να
               τερες και πιο ουσιαστικές; Πώς και                    «δουν»  τη  διαδρομή  που  χρειάζεται
               πού θα βρει την επιμονή και την υπο-                  να κάνουν ώστε να φτάσουν στο στό-
               μονή που χρειάζεται;                                  χο τους. «βλέπουν» ή το τέρμα (χω-
                                                                     ρίς  τη  διαδρομή)  ή  τα  εμπόδια  και

               Όπως είπαμε και παραπάνω, η ζωή                       τις αποτυχίες και αυτό να τα κάνει να
               πάντα βάζει εμπόδια και μας αποπρο-                   θέλουν να εγκαταλείψουν. Ήδη αυτά
               σανατολίζει από τους σκοπούς μας.                     φέρνουν πόνο. Και αυτός είναι ο πό-
   48
               Αυτό που κάθε άνθρωπος χρειάζεται                     νος που πρέπει να μάθουμε στα παι-
               είναι να είναι ανθεκτικός και επίμο-                  διά μας να αντιμετωπίζουν. Το «να
               νος σε αυτά και να μην χάνει το κου-                  μην το βάζουν κάτω»!
               ράγιο του προς τον στόχο του.

                                                                     Για να μπορέσουμε να είναι τα παιδιά
               Σκεφτείτε το αλλιώς! Αν ήσαστε σε μια                 μας κοντά στους στόχους και τα όνει-
               ομάδα ποδοσφαίρου, πότε θα χαιρό-                     ρά τους, χρειάζεται να είμαστε δίπλα
               σασταν περισσότερο; Όταν καταφέρ-                     τους και να ενισχύουμε τις προσπά-

               νατε να αντιπαλέψετε μια «εύκολη»                     θειές τους. Να τα βοηθάμε να μην
               αντίπαλη ομάδα ή μια χαρισματική;                     αφήνουν τον αγώνα, όταν έρχεται ο
               Πότε πανηγυρίζετε περισσότερο, για                    πόνος από τις αποτυχίες. Μέχρι να
               έναν παίχτη που βρέθηκε μόνος του                     αγγίξουν τα όνειρά τους!
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53