Page 45 - mag_67
P. 45
της Μαριάννας Κουμαριανού
Από τη φύση τους, οι άνθρωποι πόφευκτοι. Είναι αυτό που λένε ότι η
(όπως και κάθε έμβιος οργανισμός) ζωή κάνει κύκλους. Κάθε ένας ξεκινάει
τείνουν να αποφεύγουν τον πόνο. με γέννηση, συνεχίζει με ζωή και κατα-
Κάτι τους ωθεί μακριά. Αυτό είναι λήγει σε θάνατο. Αυτό συμβαίνει είτε
κάτι έμφυτο. Ακόμα και περιπτώσεις συμβολικά είτε πραγματικά. Είναι η
ανθρώπων που αποφασίζουν να πο- φυσιολογική ροή των πραγμάτων.
νέσουν τον εαυτό τους, αυτό έχει ως
σκοπό να μειώσουν έναν άλλο μεγα- Όπως είπαμε προηγουμένως, υπάρχει
λύτερο πόνο ή και να τον εξαλείψουν. η τάση για αποφυγή του πόνου (σω-
ματικού και ψυχικού). Ας κρατήσουμε
Η λέξη αυτή με οδηγεί σε πολλά μο- αυτό το στοιχείο και ας το δούμε όσον
νοπάτια και σκέψεις. Οι καταστάσεις αφορά στα μέλη μιας οικογένειας.
δεν είναι άσπρο-μαύρο ούτε σωστό- Αυτό που παρατηρούμε και μπορούμε
λάθος με απολυτότητες. Αντιθέτως. να επιβεβαιώσουμε είναι ότι οι γονείς
Υπάρχουν πολλές οπτικές αλλά και κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να απο-
διαβαθμίσεις όπου καθένας κινείται τρέπουν τα παιδιά από το να βιώνουν
κάπου ενδιάμεσα σε αυτές. κάθε είδους πόνο, σωματικό ή ψυχικό. 45 45
Θα ήθελα να επικεντρωθώ και να δω Ως προς τον σωματικό πόνο, θεωρη-
τις εκφάνσεις του ψυχικού πόνου. τικά, όσο μεγαλώνει κάποιος, τόσο
Εδώ μιλάμε για ένα συναίσθημα: θλί- πιο προσεκτικός γίνεται και μπορεί να
ψη – στεναχώρια – λύπη. Όλα δυσά- αποφεύγει την πρόκληση του πόνου.
ρεστα. Έχουν μια τάση για δάκρυα, Αυτό μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα
τάση για απομόνωση, εσωστρέφεια που λέει ότι όσο πιο μικρός είναι κά-
και αδράνεια. Θα μπορούσαμε να ποιος, τόσο πιο επιρρεπής είναι σε
πούμε ότι ο ψυχικός πόνος και η θλίψη ατυχήματα, λόγω έλλειψης εμπειριών.
στερούνται ζωής. Όντως! Αν κοιτά- Άρα, όσο πιο μικρός είναι κάποιος,
ξουμε καλύτερα, διαπιστώνουμε ότι τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει για προ-
νιώθουμε πόνο ή θλίψη όταν υπάρ- στασία. Αυτό, αν και απόλυτο, έχει
χει μια απώλεια, ένας «θάνατος». Ως αρκετή δόση αλήθειας.
«θάνατο» εννούμε έναν χωρισμό, το
να χάσω έναν δικό μου άνθρωπο Όταν ένας άνθρωπος ξεκινάει τη ζωή
επειδή φεύγει μακριά ή ένα αγαπη- του, γεννιέται, έρχεται σταδιακά σε
μένο αντικείμενο ή τη δουλειά μου… επαφή με το περιβάλλον, με ανθρώ-
Κάθε απώλεια είναι ένας μικρότερος πους κ.ο.κ.. Κάθε βρέφος, στην προ-
ή μεγαλύτερος θάνατος. σπάθειά του να μάθει πώς λειτουρ-
γούν τα πράγματα, εξ ορισμού, κάνει
Όσο ζούμε, οι «θάνατοι» είναι ανα- πολλές αποτυχημένες προσπάθειες.
