Page 63 - mag_68
P. 63
της Ειρήνης Μανδηλαρά
η ΕίρηΝη ΜΑΝΔηΛΑρΑ * Ένα υπέροχο βιβλίο
ΜΑΣ ΠΑρΟυΣίΑΖΕί... για μικρούς και μεγάλους!
«ΜίΑ «Ο Μάρλευ ήταν νεκρός: αυτό για αρχή. μα με τίτλο Martin Chuzzlewit, το οποίο
ΧρίΣΤΟυγΕΝΝίΑΤίΚη Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυ- δεν είχε τις αναμενόμενες πωλήσεις.
τού. Το μητρώο της ταφής του φέρει τις
Εκείνη την εποχή ο συγγραφέας ανη-
ίΣΤΟρίΑ» υπογραφές του κληρικού, του υπαλλή- συχούσε πολύ για τη κατάσταση της
χώρας του. Είχε επισκεφθεί ένα κακό-
λου, του εργολάβου κηδειών και αυτή
φημο σχολείο, το οποίο πρόσφερε βα-
από το κύριο πένθιμο πρόσωπο. Ο
ΤΣΑΡΛΣ ΝΤΙΚΕΝΣ Σκρούτζ το υπόγραψε … Ο Μάρλευ ήταν σική εκπαίδευση σε παιδιά του δρόμου.
τόσο νεκρός όσο ένα καρφί της πόρ-
Παιδιά βρώμικα, παραμελημένα, χωρίς
τας…». (μτφ της υπογράφουσας) γονείς που έχαναν πολλές φορές τα μα-
θήματα τους επειδή ήταν στη φυλακή
Ποιος θέλει να διαβάσει μία Χριστουγεν-
νιάτικη ιστορία με τέτοια μακάβρια αρχή; για κλοπές και πορνεία. Παρότρυνε μία
πλούσια φίλη του, την κυρία Κάουτς, να
Πως μπορούν να είναι αυτά τα πρώτα στηρίξει αυτά τα σχολεία. Ο Ντίκενς έδι- 63
λόγια ενός Χριστουγεννιάτικου βιβλίου;
νε διαλέξεις υποστήριξης σε διάφορες
Ο Τζέικοπ Μάρλευ στο κόσμο των ζω- πόλεις και προσπαθούσε να πείσει τον
ντανών ήταν ο συνεταίρος του Εμπενί- κόσμο να μεριμνήσει για την περαιτέρω
ζερ Σκρουτζ. Οι δυό τους ήταν ιδιοκτήτες εκπαίδευση των παιδιών αυτών. Άκου-
ενός λογιστικού γραφείου κι είχαν γίνει σε με τρόμο την έκθεση της Επιτροπής
πρωταθλητές στην απληστία και στην Παιδικής Απασχόλησης κι αποφάσισε να
αθλιότητα. Ο επί επτά χρόνια πεθαμένος σχεδιάσει « ένα πολύ φθηνό φυλλάδιο»
Μάρλευ εμφανίζεται ως ένα αποτρόπαιο που θα ονομάζεται «Μία έκκληση προς
φάντασμα μπροστά στον Σκρούτζ κι η τον λαό της Αγγλίας εξ’ ονόματος του
καταπληκτική αυτή Χριστουγεννιάτικη παιδιού του Φτωχού». Το φυλλάδιο δεν
ιστορία ξεκινά. Ο νεκρός Μάρλευ είναι γράφτηκε ποτέ. Αντ’ αυτού γεννήθηκε
καταδικασμένος να περιπλανιέται στον μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία.
κόσμο κουβαλώντας βαριές αλυσίδες κι Ο Ντίκενς είπε ότι, όταν επινόησε το βι-
ελπίζει να σώσει το παλιό του συνεργάτη βλίο του «έκλαψα και γέλασα κατόπιν
από μία παρόμοια μοίρα.
ξαναέκλαψα κι ενθουσιάστηκα με το πιο
Το βιβλίο γράφτηκε το φθινόπωρο του εξαιρετικό τρόπο» περπατώντας καθη-
1843 καταμεσής μίας παρατεταμένης μερινά περί τα 20 μίλια στους νυχτερι-
περιόδου κατάθλιψης και ανεργίας. Ο νούς δρόμους του Λονδίνου. Όταν ολο-
Ντίκενς ήταν απασχολημένος με το να κλήρωσε το βιβλίο, δήλωσε «ξέσπασα
συγγράφει σε συνέχειες ένα μυθιστόρη- σαν τρελός!» Απαίτησε από τον εκδότη
