Page 59 - mag_68
P. 59

της Μαριάννας Κουμαριανού











               μεγαλύτερη κόντρα και πείσμα ώστε                     Με τον τρόπο αυτό έχουμε κάνει εμείς
               να κάνει αυτό που θέλει. Τι κάνουμε                   το πρώτο βήμα καταργώντας την «αυ-

               λοιπόν εδώ; Πώς μπορούμε να έχου-                     θεντία». Έχουμε δώσει πραγματικά
               με ένα αποτέλεσμα, χωρίς το χάσμα                     στοιχεία και έχουμε εκφραστεί με σε-
               να μεγαλώνει αλλά να γεφυρώνεται;                     βασμό προς τον άνθρωπο που κάνει
                                                                     φαινομενικά απερίσκεπτα ή ατσού-

               Εδώ, ξαναρχόμαστε στην αρχική μας                     μπαλα βήματα και επιλογές.
               λέξη: «αυθεντία». Και τι εννοώ με

               αυτό; Πριν προλάβει το παιδί μας να                   Αυτές λοιπόν είναι οι δύο πρώτες
               καταρρίψει την αυθεντία που λέγεται                   ροές που μας ενδιαφέρουν (τι ισχύ-
               «γονιός», πρώτα εμείς να βγούμε από                   ει στο περιβάλλον, εγώ ως προς τον
               τον ρόλο αυτό. Αυτό είναι κάτι που                    εαυτό μου και εσένα). Αν σε αυτά το

               επιτυγχάνεται με την επικοινωνία.                     παιδί – έφηβος πάρει το μήνυμα ενός
               Λέγοντας επικοινωνία και κατάρρι-                     ανθρώπου που θέλει να σταθεί και
               ψη της αυθεντίας εννοώ οι φωνές, οι                   νοιάζεται (αντί να θέλει να επιβλη-

               κόντρες, η αυταρχικότητα, η επιβολή                   θεί), τότε θα αρχίσει σιγά σιγά να
               να πάψουν και τη θέση τους να πάρει                   ξεκλειδώνει και να μας αποκαλύπτει                         59 59 59
               ένα μοίρασμα δεδομένων, σκέψεων,                      δικές του πτυχές και πραγματικότητες
               συναισθημάτων και ανησυχιών.                          που συχνά τον πονάνε και τον δυσκο-

                                                                     λέυουν.
               Έτσι, συζητάμε εμείς με το παιδί για
               δεδομένα που ίσως δεν γνωρίζει. Δε-                   Θυμάμαι, πρόσφατα, με τον γιο μου

               δομένα με εγκυρότητα, όχι με σκοπό                    (μαθητής  λυκειού)  που  είχα  κάνει
               να προκαλέσουν φόβο αλλά ό,τι ισχύ-                   μαζί του μια παρόμοια συζήτηση για
               ει και συμβαίνει. Έτσι για παράδειγμα                 ένα αντίστοιχο θέμα. Αφού του μίλη-

               θα μιλήσουμε για την επίδραση ουσι-                   σα, του έδωσα τον λόγο (ΟΧΙ για να
               ών από την πιο απλή, όπως ο καφές,                    υπερασπιστεί τον «ένοχο εαυτό του»
               μέχρι τις πιο επικίνδυνες, όπως τα                    αλλά για να πει τις σκέψεις του ή ό,τι

               ναρκωτικά.                                            άλλο). Αυτό που μου είπε, εν ολίγοις,
                                                                     ήταν «το κάνω αυτό γιατί με κάνει να
               Ταυτόχρονα, μέσα σε αυτό, θα μιλή-                    νιώθω χρήσιμος και να με θέλουν».
               σουμε για το πώς εμείς αισθανόμα-                     Έπαιρνε αξία μέσα από αυτό που είχε

               στε ως προς τη στάση του παιδιού,                     επιλέξει, γεγονός που τον έκανε να
               όχι κατηγορώντας το και λέγοντας                      παραγκωνίζει κάθε άλλη συνέπεια
               χαρακτηρισμούς  αλλά  εκφράζοντας                     που έφερνε η επιλογή του…

               την ανησυχία ή ό,τι άλλο και θα προ-
               τείνουμε «λύσεις» που θα συμφωνη-                     Όσο σημαντικά ήταν τα προηγούμενα
               θούν από κοινού.                                      εξίσου σημαντικό και με μεγάλη βα-
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64