Page 52 - mag_68
P. 52
ΥΓΕΙΑ ΨΥχΟλΟΓΙΑ
Ο ΓΟΝΙΟΣ ΜΙΚΡΩΝ ΚΑΙ
ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΩΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ
ώστε η απόγνωση να μην το εξαναγκάζει πλήρως η ενηλικίωση. Ο όρος ενη-
να πνίγεται στη συλλογικότητα" (απόσπα- λικίωση σημαίνει εξατομίκευση. Όταν
σμα από το βιβλίο της Simone Weil: "Το κάποιος γίνεται ολοκληρωμένο άτο-
πρόσωπο και το ιερό", 2018, εκδ. Πόλις). μο, ο πυρήνας του είναι εντός του.
Αυτός που δεν έχει χρόνο να σκεφτεί, Αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της
ή αυτός που δεν μπορεί να μείνει λεπτό ύπαρξής του και του δρόμου του. Γίνεται
μόνος φοβούμενος την μοναξιά, αυτός αυτόφωτος οργανισμός και δεν ψάχνει
που δεν είχε ασφαλείς δεσμούς κατά την έξωθεν το φως. Αυτό ίσως να ακούγεται
παιδική ηλικία, αυτός που είναι διαρκώς μεταφυσικό αλλά δεν είναι. Εννοώ ότι ο
σε θόρυβο και δεν έχει ανθρώπους να άνθρωπος δεν χρειάζεται μεταφραστές
αγαπάει και να τον αγαπούν, αυτός που πια για να πιστοποιήσει την εμπειρία του.
δεν έχει βρει ακόμη την ταυτότητά του Καταλαβαίνει μόνος του τι τον ωφελεί και
είναι συνήθως αυτός που αποφεύγει τι όχι. Αναγνωρίζει ότι υπάρχει πλήθος
να σκεφτεί και να κρίνει από μόνος του. "αληθειών". Έχει επαρκώς αναπτύξει τον
Χρειάζεται κάποιον "γονιό" με τον οποίο Λόγο ώστε να είναι σε θέση να κρίνει τον
να ταυτιστεί και να του επιτρέψει να του κόσμο και το περιβάλλον σύμφωνα με
μεταφράσει τον έξω κόσμο. Πρόκειται την εμπειρία του και ό,τι έχει πια αποκο-
52 για τον άνθρωπο που δεν έχει ακόμη μίσει αλλά και μεταβολίσει - "μαγειρέψει"
αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις και μετατρέψει σε μία δική του κοσμοθε-
του, στο νου του, στην κρίση του. Υπάρ- ωρία, σε μία δική του μέθοδο ανάγνω-
χει και η περίπτωση ανθρώπων που πνί- σης του κόσμου, η οποία ωστόσο, ας μην
γονται από τις υποχρεώσεις τους και τον κοροϊδευόμαστε, έχει κι αυτή τα όρια
ζυγό της καθημερινότητας, άνθρωποι της, καθώς ποτέ δεν είναι απολύτως αυ-
που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα και τούσια. Το άτομο ανήκει σε ένα κοινωνι-
που δεν τους μένει ενέργεια και χρόνος κό γίγνεσθαι, σε μία εποχή, σε μία γεω-
για να σκεφτούν. Προτιμούν να ανοίξουν γραφία, και είναι απόρροια μίας ιστορίας
την τηλεόραση και να καταπιούν αμάση- οικογενειακής και συλλογικής.
τες τις ειδήσεις, να διαβάσουν μόνο τους Συμφωνώ απόλυτα με την Simon Weil για
τίτλους των εφημερίδων της πολιτικής το ότι δεν χρειαζόμαστε συλλογικότητες
παράταξης στην οποία ανήκουν, ώστε που πνίγουν τα άτομα αλλά συλλογικό-
να έχουν άποψη για τα τεκταινόμενα. Με τητες που απαρτίζονται από άτομα. Τότε
ποιο δικαίωμα άραγε θα μπορούσαμε να πράγματι μπορούμε να περιμένουμε έργα
τους κατηγορήσουμε για γνωστική οκνη- προερχόμενα από την κοινωνική δημι-
ρία αν η κοινωνική τους κατάσταση είναι ουργικότητα.
τέτοια που δεν έχουν κουράγιο να σκε- Ας τελειώσουμε και σήμερα με τέχνη
φτούν αυτοδύναμα λόγω της κόπωσης; αυτό το άρθρο. Πρόκειται για δύο απο-
Μήπως αν κατάφερναν να το κάνουν, σύ- σπάσματα από δύο ταινίες-αριστουργή-
ντομα άλλαζε και η θέση τους; ματα όπου και στις δύο ερχόμαστε σε
Στην πραγματικότητα, όταν χρειαζό- επαφή με την στρέβλωση της πραγματι-
μαστε μεταφραστή για την εξωτερική κότητας από τον γονιό-μεταφραστή. Αν
πραγματικότητα δεν έχει επιτευχθεί και τα κίνητρα των ηρώων είναι εντελώς
