Page 63 - mag_71

του Αλέξανδρου Αραμπατζή

ΠΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ
από
εκεί
που
μέσα στην οθόνη της τηλεόρασης,
ήμασταν
απλοί
εξωτερικοί

θεατές, κανείς δεν το κατάλαβε. Βέβαια,

στην πραγματικότητα, η ζωή δεν

ήταν πολύ διαφορετική από εκείνην που ζούσαμε

προηγουμένως, αλλά να! κάτι στον αέρα μας

τσιγκλούσε, είχαμε την περίεργη αίσθηση πως χιλιάδες
63
μάτια ήταν καρφωμένα
πάνω

μας, πως χιλιάδες οφθαλμικές λεπίδες ήταν

καρφωμένες στο σώμα της

καθημερινής μας ζωής. Κατά τα άλλα,

οι ίδιες πολιτικές καταστάσεις, η ίδια σκληρή

πολύωρη δουλειά, η ίδια ρουτίνα,

η ίδια καταπίεση, τα ίδια άγχη,

τα ίδια δράματα, οι ίδιες κωμωδίες. Α,

ναι, και το μόνο που δεν ξέραμε ήταν πως και πότε και

μετακομίζαμε.
πόσες φορές και μέσα σε πόσες οθόνες ακόμα θα