Page 95 - mag_72
P. 95
της Ειρήνης Μανδηλαρά
Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ * -Ποιοι είναι οι συντελεστές της μνημειώ- μερα αποτελεί έναν από τους τουριστικούς
ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ... δους αυτής έκδοσης; πυλώνες της περιοχής. Οι τρεις ορειβάτες
ξεκίνησαν την προσπάθειά τους στις 29 Ιου-
Ο Frederic Boissonas (1858 – 1946) ήταν Γ
αλλοελβετός φωτογράφος, ιδιαίτερα γνω- λίου 1913,
στός για τη φωτογραφική τεχνική του, αλλά ακολουθώντας την κλασσική διαδρομή
και την εκτεταμένη φωτογράφιση του ελλη- προς το παρεκκλήσι του Προφήτη Ηλία. Στις
νικού χώρου επί τριάντα περίπου έτη, μαζί 30 Ιουλίου φθάνουν στον προορισμό τους
με τον συνοδοιπόρο φίλο του Daniel Baud- και αντικρίζουν τον Μύτικα, αλλά αποφασί-
Bovy, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών ζουν να επιστρέψουν στη βάση τους, επειδή
της Γενεύης. Το έργο του, σε ό,τι αφορά νυχτώνει. Την επομένη, έχοντας πάρει το
τουλάχιστον την Ελλάδα, θεωρείται εν γέ- δρόμο της επιστροφής, το μετανιώνουν και
νει «πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό αποφασίζουν να επιχειρήσουν το μεγάλο
για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατόρθωμα. Τα χαράματα της 2ας Αυγού-
κατά τον 20ό αιώνα» . στου ξεκινούν την τελική τους προσπάθεια.
O Daniel Baud-Bovy (1870 – 1958), γιός του Η επιμονή του Χρήστου Κάκαλου, ο οποίος
ζωγράφου Auguste Baud-Bovy, υπήρξε αναρριχάται ξυπόλητος, οδηγεί τους ορει-
μεγάλη προσωπικότητα του καλλιτεχνικού βάτες στις 10:25 το πρωί στην ψηλότερη κο-
κόσμου της Ελβετίας. Διετέλεσε επιμελητής ρυφή, τον Μύτικα. Ο Boissonas έγραψε τότε 95
του Musée Rath , διευθυντής της Σχολής για τον Όλυμπο «Κανένα έθνος δεν έχει μια
Καλών Τεχνών της Γενεύης και πρόεδρος έκταση που να μπορεί να συγκριθεί με την
της Ομοσπονδιακής Επιτροπής των Καλών περιοχή του Ολύμπου, τόσο πλούσια σε μύ-
Τεχνών. Ήταν ακόμη ποιητής, συγγραφέ- θους, αναμνήσεις ιστορικές, ομορφιές κάθε
ας πολλών μυθιστορημάτων, κριτικός και λογής».
ιστορικός της τέχνης. Ο Boissonas αναμετρήθηκε με το ελληνικό
- Τα έργα και οι ημέρες τους. φως, το κάλλος και τη μνήμη, διακόνησε
Ο Fred κι ο Daniel ήταν αχώριστοι φίλοι και στον σκοπό αυτό πάνω από τριάντα χρόνια
φανατικοί πεζοπόροι. Ταξίδεψαν για πρώτη με ζήλο και ακάματη εργασία και παρέδωσε
φορά στην Ελλάδα το 1903. Ακολούθησαν μία Eλλάδα δικιά του, που παρουσιάζει το
και άλλα ταξίδια στην Ελλάδα συνοδεία του παρελθόν, το δικό του παρόν και εγγράφεται
γνωστού ομηριστή Victor Berard. Έως το στο μέλλον. Yπηρέτησε τη φωτογραφική τέ-
1920 φωτογράφησαν παντού από την Ήπει- χνη με τον δικό του ρηξικέλευθο τρόπο και
ρο μέχρι την Πελοπόννησο και την Κρήτη, πρόβαλλε τη χώρα με όλη τη διαφάνεια και
και από την Ιθάκη μέχρι το Άγιον Όρος. τη μοναδικότητα που το φως την περιβάλ-
Τον Αύγουστο του 1913, Daniel και Fred μαζί λει. Xάρη στο πάθος, το ταλέντο και την ευ-
με τον κυνηγό αγριοκάτσικων Χρήστο Κάκ- αισθησία του οραματιστή Boissonnas, μια
καλο, κατακτούν την κορυφή του Ολύμπου. νέα ματιά –στα μνημεία, στους ανθρώπους,
Το πέρασμά τους από τον Όλυμπο στάθηκε και στα τοπία– υπενθυμίζει την αρμονία που
ιδιαίτερα σημαντικό για το ιερό βουνό και το υπήρχε πάντα στον χώρο αυτό. Φως, τοπία,
Λιτόχωρο, αφού στην ουσία τότε τέθηκαν οι ιστορία και άνθρωπος συνενώνονται σε μια
πρώτες βάσεις για την ορειβασία που σή- μοναδική αποτύπωση, που διδάσκει τον αλ-
