Page 58 - mag_73

μΙκΡεΣ ΙΣΤΟΡΙεΣ

ΕΠΙΠΕΔΗ

ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑ

58

«Καμιά φορά με συνεπαίρνει η ροή της ζωής και

αφήνομαι ν' ακολουθώ τις παράτολμες ωθήσεις που

προστάζει η καρδιά.»

Ξαναβρέθηκα στην Αθήνα μετά από τιμητική της: μαρσαρίσματα, κλάξον,

πολύ καιρό. Με το που πάτησα το πόδι ντουντούκες, πολιτικά συνθήματα και
μου στον Σταθμό Λαρίσης μία άγρια κυρίαρχος ένας διάχυτος εκνευρι-

μοναξιά μου επιτέθηκε σαν χαπακω- σμός στην μολυσμένη από το καυσα-

μένος χούλιγκαν. Κι έχω ζήσει επιθέ- έριο ατμόσφαιρα. Είχα να επισκεφθώ

σεις από χαπακωμένους χούλιγκανς. την Αθήνα εδώ και τριάντα τόσα χρό-

Κατέβηκα στο κέντρο της πόλης κι νια, από τότε δηλαδή που ήμουν φοι-
έσπευσα αμέσως να την αράξω σε τητής. Ένιωθα να βρίσκομαι σ' έναν

μια καφετέρια που σύχναζε συνήθως αφιλόξενο πλανήτη, παρόλο που πα-

το φοιτηταριό. Η πόλη είχε τη συνήθη ρέμεναν ίδια τα ονόματα των δρόμων