Page 27 - mag_74
P. 27
του Γεράσιμου Γεωργάτου
Η ΠρΟΚΛΗΣΗ
ΤΟΥ ΠΑρμενΙδΗ
27
Ένα νέο χαρακτηριστικό στην αρ- και μας είπε ότι το μόνο για το
χαία Ελλάδα, με την είσοδο στον οποίο μπορούμε να είμαστε σίγου-
5ο π.Χ αι., ήταν ότι είχε αυξηθεί ροι είναι η νόησή μας και επιπλέον
πλέον ο εγγραμματισμός. Δηλαδή, ότι αυτό που υπάρχει – το Είναι, το
οι νεότεροι φιλόσοφοι διαβάζουν Ον - δεν γεννιέται, δεν πεθαίνει,
τα κείμενα των προηγουμένων, δεν αλλάζει. Πώς λοιπόν μπορεί να
επηρεάζονται από αυτά και συ- συνδυαστεί η απόρριψη της γέννη-
νεχίζουν. Θα φανεί αμέσως από σης, του θανάτου και της αλλαγής
τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον και ταυτοχρόνως να συνεχίσουμε
Παρμενίδη οι τρεις αυτοί τελευ- να ζούμε και να εξηγούμε ένα σύ-
ταίοι Προσωκρατικοί. Γιατί, όπως μπαν όπου η αλλαγή, η γέννηση, η
αναφέραμε στο προηγούμενο ση- φθορά και η μεταβολή είναι κυρί-
μείωμα, ο Παρμενίδης έθεσε τους αρχες;
μεταγενέστερους μπροστά σε μια
μεγάλη πρόκληση. Ας την συνοψί-
σουμε. Ο μεγάλος Ελεάτης απέρ-
ριψε κατηγορηματικά την εμπειρία
