Page 32 - mag_75
P. 32
iςΤοΡΙες ζωής
Αχ
μοδιστρούλα μου
όμορφα ποτήρια και παγάκια, και άτυχη, είχε βρεθεί σε θέση δύσκολη
που της έκλεινε το μάτι ένας ωραίος τους τελευταίους μήνες. Και βέβαια
με φαβορίτες προσεγμένες και γυρι- μπορούσε να βοηθήσει, κι η μάνα
στό μουστάκι μερακλίδικο. Ο έρωτας της την έλεγε ηλίθια, “Δεν έφτανε που
δεν είχε όνομα, δεν ήταν γνωριμία είσαι μια πουτάνα και μισή, είσαι και
της, αλλά το παιχνιδιάρικο εκείνο κοκκορόμυαλη, ανόητη, βλαμμένη,
ματοκλείσιμο τής άνοιγε κομμάτι την θα σου τα φάει μωρή χαζή, κι έπειτα
καρδιά, και ποιόνε πείραζε; Και πέρ- πάνω στο ερμάρι θα σ΄αφήσει”. Τι να
ναγε ο καιρός, χουρχούρ χουρχούρ. την έκανε, που ήτανε τρελλή, να της
Και τραγουδούσε η Σίνγκερ τα γαζιά κακιώσει; Κι είχανε συμφωνήσει
και τα τσαλίμια τους, και τα φορέμα- πώς θα είναι το αφράτο νυφικό, σε
τα κονταίναν και κονταίνανε, και τα γραμμή άλφα που καθόλου δεν της
μαλλιά λυνόνταν και μακραίνανε, ταίριαζε, αλλά του άρεσε του Σταύ-
της μόδας ήτανε μια κάποια Μαίρη ρου κι αυτό ήτανε που είχε σημασία,
Κουάντ, μια άχαρη γραμμή σε σχή- γιατί εκείνος θα την έγδυνε μετά την
32
μα άλφα, στενή στους ώμους και στη τελετή να τη χαρεί, που τον βασάνιζε
μέση κάπως κόμμοδη, ταιριάζανε και που δεν του δινότανε, αλλά του
αυτά στις κοκκαλιάρες και ψηλές. άρεσε ακόμα περισσότερο, της έλε-
Σ΄εκείνην όχι. Αλλά στον Σταύρο της γε, που ήτανε κορίτσι με αρχές.
δεν χάλαγε χατήρι, είχε ακόμα αυτός
ωραίες φαβορίτες και την έριχνε με Είχε ντυθεί, είχε βαφτεί διακριτικά. Η
τη γαλαντομία του και τα μαργιόλικά ανθοδέσμη της ένα ματσάκι με λου-
του μάτια, ως και στο Αρεταίειο τον λούδια απ΄τον κήπο. Είχε επιμείνει
είχε κουβαλήσει, του γνώρισε την να φορέσει κι ένα πέπλο, κοντό μέ-
μάνα της κι ας ήταν και τρελλή, και χρι τους ώμους αλλά ήταν αρκετά
δεν τον πείραζε. Δεν προχωρούσα- αδιαφανές. Δεν είχε φίλες παρεκτός
νε πολύ με τα φιλιά, είχε ξεκαθαρί- μία ξαδέρφη της, η μάνα της θα ερ-
σει εκείνη ότι ήθελε να περιμένου- χότανε με συνοδία της τις δύο νοσο-
νε μετά από το γάμο, το δέχτηκε κι κόμες. Ήταν μεγάλη γρουσουζιά να
εκείνος, ήταν κύριος. Θα πιάνανε δει τον Σταύρο της πριν να βρεθούν
ένα τριάρι, θα το φτιάχνανε να είναι μαζί μες στον Προφήτη τον Ηλία.
λίγο σπίτι τους και λίγο ατελιέ, να μην Εκεί θα τον περίμενε, με την ψυχή
ξεποδαριάζεται με τις συγκοινωνίες. της να χορεύει σε ρυθμό χουρχούρ
Αυτός είχε δουλειά καλή αλλά λιγάκι χουρχούρ, σα μια γατούλα μηχανού-
