Page 79 - mag_77
P. 79
του Βελισάριου Θώδη
Κι είναι κι αυτοί οι άνθρωποι οι ξε- άσχημες, σκοτεινές ιστορίες.
χωριστοί. Εκείνοι που χωρίς να το Στον μέχρι τώρα διάβα της ζωής
ξέρουν δίνουν νόημα στις μίζερες μου συνάντησα λοιπόν πολλούς αν-
ζωές μας. Ας το πιάσω όμως από θρώπους με τα ίδια βλέμματα. Αν-
λίγο πιο παλιά. Από μικρό παιδί μου θρώπους τσαλακωμένους, ανθρώ-
άρεσε να χαζεύω ή να παρατηρώ, πους “τρελούς”, ανθρώπους που η
όπως θες πες το, τα βλέμματα των ίδια η ζωή δεν τους φέρθηκε καλά,
ανθρώπων. Έβρισκα σε αυτά, όσο ανθρώπους που χωρίς να έχουν
ήμουν μικρός, ενδιαφέρον για το φταίξει σε κάτι, η κοινωνία μας τους
που κοιτάνε, τι σκέφτονται, τι μπορεί γύρισε την πλάτη, τους χαρακτήρισε
γενικά να έχουν μέσα τους. Μεγα- εύκολα και τελικά τους πέταξε στο
λώνοντας συνέχισα να παρατηρώ τα περιθώριο. Ανθρώπους που τσακί-
βλέμματα των ανθρώπων και τότε στηκαν, τσαλακώθηκαν, ταπεινώ-
ήταν που άρχισα να καταλαβαίνω θηκαν, έχασαν τη γη κάτω απ’ τα πό-
ότι μέσα στο βλέμμα καθενός, ειδικά δια τους. Ανθρώπους που κατάπιαν 79
σε κατάσταση ηρεμίας, έβλεπες του ντουζίνες ψυχοφάρμακα, έκαναν
καθενός την αλήθεια, έβλεπες τελι- συνεδρίες, πέρασαν από τα “κρεβά-
κά την ίδια τους τη ζωή. τια” πολλών τρελογιατρών, στιγμά-
Συνεχίζοντας να παρατηρώ τα βλέμ- τισαν τα κορμιά τους, χάσανε ζωή,
ματα των ανθρώπων όμως, σιγά χάσανε ίσως και μέρος των εαυτών
σιγά κατάλαβα ότι άρχισαν να με τους, ίσως και κάποιοι και μέρος του
τραβάνε τα πιο “σκοτεινά” βλέμματα, μυαλού τους… όμως όλοι μα όλοι
τα πιο χαμένα, τα πιο διαπεραστικά. όσοι είχα τη τύχη να γνωρίσω, είναι
Επίσης σιγά σιγά κατάλαβα ότι αυτά άνθρωποι που δεν λύγισαν, δεν τα
τα βλέμματα δεν με τράβαγαν λόγω παράτησαν ποτέ, είναι ακόμα εδώ…
κάποιας συγκεκριμένης διαστροφής έτοιμοι πάντα να αντιμετωπίσουν
μου, απλώς για ένα περίεργο και την επόμενη αναποδιά σαν να μην
ανεξήγητο λόγο μέχρι τώρα σε μένα, έχουν περάσει άλλη, με μια δύναμη
ένιωθα ότι αυτά τα βλέμματα τα κα- που αναβλύζει, από τα τσακισμένα
ταλάβαινα και τα διάβαζα καλύτερα κορμιά και τις τσαλακωμένες ψυχές
και ένιωθα πως τελικά είναι πιο ξε- τους, λες και είναι σπασμένος πίδα-
κάθαρα, παρότι μπορεί να κρύβουν κας νερού, που ξεχύνεται με ορμή.
από πίσω τους θλιβερές, θλιμμένες, Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους
