Page 50 - mag_79
P. 50

,





                                       υΓεΙΑ  ΨυΧολοΓΙΑ


                         H Αντίληψη του θανάτου
               και η επίδρασή της στις κρίσεις πανικού

                         (μία ψυχοπολιτισμική διάσταση)



               νης Χαμηλάκης (στο: "Η αρχαιολογία και                Κι έτσι, ενώ οι αρχαίοι αποκαλούνταν
               οι αισθήσεις", εκδόσεις 21ου, Αθήνα:                  μεταξύ τους "θνητοί" για να μην λησμο-

               2015), μπερδεύονταν μέσα στο χώμα                     νούν την θνητότητά τους,  ο  σύγχρο-
               και αφανίζονταν σιγά σιγά- και να χαθεί               νος κόσμος τρέχει στους πλαστικούς
               η μνήμη του μαζί με ό,τι έχει απομείνει               χειρουργούς με την ψευδαίσθηση ότι

               από το υλικό σώμα.                                    μπορεί να παγιδεύσει την νιότη και να

               Ομοίως αν αλλάξουμε τόπο/κουλτούρα,                   την διαιωνίσει ξορκίζοντας την φθορά
               θα δούμε ότι ο θάνατος και η ζωή δεν                  και τον επερχόμενο θάνατο.
               είναι με τόσο απόλυτο τρόπο διαχωρι-                  Παρόλα αυτά, ας αναλογιστούμε ότι

               σμένα.                                                και στην δύση ο θάνατος υπάρχει κα-

               Στην ανατολή για παράδειγμα, ο Osho                   θημερινά στην ζωή, ήδη από την γέν-
               λέει: "Με κάθε εισπνοή γεννιέσαι, με                  νησή μας, μέσα από την φθορά, αφού
               κάθε εκπνοή πεθαίνεις".                               όλοι μεγαλώνουμε και γερνάμε, αλλά

               Το κινέζικο γιν-γιανγκ θα μπορούσε                    και στις σχέσεις που συνάπτουμε με
               επίσης να συμβολίσει την ζωή και τον                  σημαντικούς άλλους ή με αντικείμενα.

   50          θάνατο σε μία συνεχή εναλλαγή.                        Κύκλοι κλείνουν...
               Ένας άλλος επιβαρυντικός παράγο-                      Σημαντική παράμετρος στους ανθρώ-

               ντας για τις κρίσεις πανικού μέσα από                 πους που πάσχουν από κρίσεις πανι-
               το πρίσμα της αντίληψης περί ζωής                     κού είναι η δυσκολία αποχωρισμού,

               και θανάτου, φαίνεται να παίζει και η                 αφού κι αυτή βιώνεται ως μία μορφή
               απομάκρυνση από την φύση. Η πόλη                      θανάτου. Ο άλλος πρέπει να είναι εκεί
               καταστρέφει την κυκλική αντίληψη του                  δίπλα στο άτομο γιατί αλλιώς αυτό κιν-

               χρόνου που συνδέεται με τις εποχές και                δυνεύει με κρίση πανικού.. Γιαυτό οι
               ο άνθρωπος της πόλης αντιλαμβάνεται                   κρίσεις πανικού πάντα συνδέονται με

               τον χρόνο μόνο επιτελεστικά, γραμμικά,                εξαρτητικές συμπεριφορές αλλά δεν
               μέσα από κοινωνικές συμβάσεις.                        είναι σίγουρα η μόνη αιτία.

               Σε μία τέτοια αντίληψη του χρόνου και                 Το να μιλάς για τον θάνατο είναι σα να
               ο θάνατος γίνεται αντιληπτός ως η κα-                 έχεις μία καυτή πατάτα σε γυμνά χέ-
               τάληξη και το τέλος της γραμμής. Και                  ρια. Κι αυτό γιατί κάθε θρησκεία για να

               το τίποτα φαντάζει καταβροχθιστικό...                 υπάρχει στηρίζεται στον θάνατο και σε
               Η πολιτισμική επίδραση είναι εμφανής                  διαφορετικές ερμηνείες για το τι μέλλει

               στην περίπτωση της Κίνας, όπου με την                 γενέσθαι μετά το κατώφλι.
               αστυφιλία και την υιοθέτηση του δυτι-                 Παρόλα αυτά, και μην έχοντας την πα-

               κού μοντέλου εμφανίζονται για πρώτη                   ραμικρή διάθεση να πάρω προσωπική
               φορά κρίσεις πανικού ως αποτέλεσμα                    θέση πάνω σε ένα τόσο βαθύ υπαρξια-
               αγχώδους διαταραχής.                                  κό ζήτημα, διαχωρίζω την θέση μου ως
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55