Page 21 - mag_104
P. 21

Βικτώρια Σαμοθράκη





                                                                                               του Βασίλη Αρδά











               έχουμε μια άλλη αντίληψη για το ζήτημα και το αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο».

               Την κοίταξα λίγο αμήχανα και τη ρώτησα: «Ποιοι εσείς; Εννοείς οι καλλιτέχνες;» Ήμουν

               έτοιμος να φέρω και αντίλογο αλλά όταν μου είπε «Όχι, εμείς στο ΚΕΘΕΑ», δεν  σας

               κρύβω ότι κατάπια τη γλώσσα μου και, στο καπάκι, κατάπια και μια μεγάλη γουλιά νερό.

               «Τι εννοείς εσείς στο ΚΕΘΕΑ;»

               Τότε μάθαμε ότι είναι μόνιμη εργαζόμενη στο ΚΕΘΕΑ. Γεμίσαμε έκπληξη, χαρά και, βέβαια,

               θαυμασμό. Πιστεύω ότι εκείνες και εκείνοι που κρατάνε όρθιες αυτές τις δομές με τα τόσο

               πολλά και ποικίλα λειτουργικά προβλήματα, είναι πραγματικά άξιοι θαυμασμού. Μιλούσαμε
               πολλή ώρα για το ΚΕΘΕΑ. Κάποια στιγμή ακούστηκε από κάποιον που τη γνώριζε από το

               διπλανό τραπέζι: «Τι λέει Βικτώρια, το κόμμα σου οι «ΓΥΠΕΣ», θα νικήσουμε στις

               εκλογές;» Γέλασε, αυθόρμητα, και είπε... «Ααα, εμείς είμαστε κόμμα βάσης. Διαβάστε τις

               θέσεις μας και ελάτε στις πολιτικές μας συναντήσεις στο Facebook, να τα συζητήσουμε».

               Η Ρούλα, που την είχε φίλη στο Facebook ήξερε τα πάντα για τους ΓΥΠΕΣ. Εγώ τίποτα.

               Σκέφτηκα να ρωτήσω, αλλά εφάρμοσα το γνωστό, που συνήθως δεν είναι χαρακτηριστικό                                21

               μου:"η σιωπή είναι χρυσός". Όλοι είχαν να πουν κάτι για αυτό, γελώντας και συζητώντας
               για τα posts και τη συμμετοχή στο κωμικό κλίμα μέσω των απαντήσεων και πολλά άλλα.

               Όταν φύγαμε, η Ρούλα με ρώτησε πώς μου φάνηκε η βραδιά και η Βικτώρια!

               Της  είπα  ότι,  σε  μια  εποχή  με  διάχυτη  απογοήτευση  για  όλα  όσα  συμβαίνουν  στην

               καθημερινότητά  μας,  όταν  συναντάς  ένα  νέο  άνθρωπο  με  συγκροτημένο  σκεπτικό,

               επιχειρήματα και μεστό λόγο, τότε η συζήτηση που ξεκινάει χαλαρά και χωρίς συγκεκριμένο

               θέμα, σε ταξιδεύει απλά και αβίαστα σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας. Και λες μέσα

               σου: «τελικά υπάρχει όχι μόνο ελπίδα αλλά και φως». Και όταν δεν καταλαβαίνεις

               πώς πέρασε η ώρα, καταλαβαίνεις τότε ότι κάτι καλό προκύπτει από αυτήν τη γνωριμία.

               Πράγματι, μέσα από αυτή τη συνάντηση γνωρίσαμε άλλη μια φρυκτωρία της ελπίδας.
               Τελικά είμαστε πολλοί, απλά δε βρισκόμαστε εύκολα.

               Χωρίς δεύτερη σκέψη λοιπόν, συμφώνησα με αυτό που η Ρούλα είχε στο μυαλό της από

               την αρχή, σήμερα λοιπόν, έχουμε τη χαρά να σας παρουσιάσουμε στο περιοδικό μας τη:
                Βικτώρια Σαμοθράκη
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26