Page 9 - mag_100
P. 9
«Όσο λιγότερο είναι εμφανής η ιδεολογία σε ένα έργο τέχνης,
τόσο καλύτερα. Γι’ αυτό και δεν αγαπώ τα βιβλία-προκηρύξεις.»
Ζοζέ Σαραμάγκου
Ο Τρελός είναι, με τη σειρά του, το πρώτο
βιβλίο που ο Γκιμπράν έγραψε και δημο-
σίευσε απευθείας στα αγγλικά, το 1918,
και παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα
πιο γνωστά και πολυδιαβασμένα έργα
του. Πατώντας σε μια μακρά παράδοση
των αραβικών γραμμάτων που φτάνει
μέχρι τον Σααντί, ο Γκιμπράν προσφέρει
μια συλλογή από σύντομα πεζά (και κά-
ποια ποιητικά) κείμενα, παραβολές, που
εκ πρώτης όψεως θυμίζουν τις γνωστές
ιστορίες της Ανατολής που μεταδίδονται
από γενιά σε γενιά και αποτελούν φο-
ρείς της λαϊκής σοφίας. Χρησιμοποιώ-
ντας όμως αυτό το μοτίβο, ο Γκιμπράν
υιοθετεί εδώ την οπτική του τρελού, του
απόκληρου, εν τέλει του επαναστάτη απέ-
ναντι στο τέλμα των καθιερωμένων. Ο 9
τρελός του μπορεί και επιλέγει να δει τον
KAHLIL GIBRAN κόσμο από μια δικιά του, ιδιαίτερη σκο-
Η ΜοΥΣΙΚΗ πιά, πληρώνοντας όμως ακριβό τίμημα,
❧ καθώς οδηγείται σε απομόνωση. Δεν
παύει όμως, μέχρι τέλους, να φωνάζει
ο ΤΡΕλοΣ –«τρελός» μέσα σ’ έναν τρελό κόσμο– με
ΕΚΔοΣΕΙΣ PRiNTA πικρή ειρωνεία σ’ όλους μας: «Φάε, πιες,
κοιμήσου, σκέπασε τη γύμνια σου και
Η Μουσική είναι το πρώτο έργο του Γκι- νιώσε κουρασμένος τη δεδομένη στιγμή.
μπράν που δημοσιεύθηκε ποτέ, έχοντας Δούλεψε, παίξε, τραγούδησε, χόρεψε και
κυκλοφορήσει στα αραβικά το 1905. πέσε ήσυχα στο κρεβάτι όταν το ρολόι
Πρόκειται για έναν περίτεχνο, λυρικό δείξει τη δεδομένη ώρα. Αγάπησε σύμ-
ύμνο στην πλέον διαδομένη τέχνη, αυτήν φωνα με μια εδραιωμένη τάξη, διασκέδα-
που ανέκαθεν συγκινούσε τους ανθρώ- σε το καλύτερο εγώ σου σύμφωνα με μια
πους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. προκαθορισμένη ιδέα… Φαντάσου μόνο
Πέραν της καθολικότητας της ίδιας της το προδιαγεγραμμένο, δούλεψε για την
μουσικής, αλλά και του εγκωμίου που της ανταμοιβή, ικανοποιήσου με την ευχαρί-
πλέκει ο Λιβανέζος συγγραφέας, για τους στηση του να ζεις, υπόφερε με ευπρέπεια·
ρέκτες του είδους ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι ύστερα άδειασε την κούπα ώστε να την
παρουσιάζουν οι αναφορές του σε συ- ξαναγεμίσεις αύριο…» – όπως στο, ανα-
γκεκριμένους «δρόμους» (μακάμια) της τριχιαστικά σύγχρονο, καταληκτικό κεί-
αραβοπερσικής μουσικής. μενο της συλλογής («Ο τέλειος κόσμος»)
