Page 39 - mag_94
P. 39
του Βελισάριου Θώδη
Καληνύχτα... σπάμε σε post, σχόλια και εικόνες. Και βλέπεις γύρω σου μια παγωμά-
Σε όλα αυτά δηλαδή που θέλει και το
ρα, μια αδιαφορία, μια κοινωνία σε
σύστημα. Μου θυμίζουμε τις απερ-
ύπνωση. Μια κοινωνία που το μόνο
γίες που έβλεπα παλιά στην Ιαπωνία
που τη νοιάζει είναι να προχωράει
ή στην Κίνα νομίζω, που απεργού-
σαν δουλεύοντας κι απλά φόραγαν και να προσπαθεί να επιβιώσει. Αλλά
αλήθεια έχει νόημα να επιβιώνουμε
στο μπράτσο μια κορδέλα που έλεγε όταν αφήνουμε πίσω μας την Όλγα
απεργούμε! να ξεψυχάει αβοήθητη στο κέντρο
Μόλις χθες είδα μια φωτο στα social της Αθήνας, έχει νόημα να συνεχί-
που με ταρακούνησε… “Να σας πω ζουμε όταν οι γυναίκες μας δολοφο-
τη μοίρα σας; Η κοινωνία σας πέθανε νούνται, έχει νόημα όταν προσφυ-
μαζί με την 8χρονη Όλγα σ’ ένα εργο- γόπουλα πεθαίνουν αβοήθητα σε
στάσιο στο Κερατσίνι”. Τι άλλο να πει κάποια ακτή ή σε κάποιο στρατόπεδο
και να γράψει κανείς μετά απ’ αυτό; συγκέντρωσης του δυτικού κόσμου;
Αλήθεια τι;; Ο Άκης γράφει “δεν συ- Έχει αλήθεια νόημα να συνεχίζου-
νηθίζεται ρε το πεινάω, δεν παλεύε- με, όταν σε χτυπάει μια πανδημία κι 39
ται ρε το πονάω” κι οι Rationalistas αντί να εμβολιάσεις την πολύπαθη
συμπληρώνουν “Οι μέρες μεγαλώ- μας Αφρική και την πολυπληθή μας
σανε και οι νύχτες εδώ πέρα δεν Ασία, εσύ το κάνεις μόνο για τους
περνάνε. Αλήθεια πώς να το εξηγή- έχοντες εξευγενισμένους δυτικούς;;
σουμε εκείνα τα παιδιά ακόμη ρω- Έχει αλήθεια νόημα να συνεχίζουμε
τάνε, ρωτάνε πριν τους κλείσουνε τα
μάτια τους για τελευταία φορά είναι
καλά εκεί που πάμε;”.
