Page 21 - mag_94
P. 21
της Έλενας Μαρκάκη*
Παραμύθια
με λυπημένο
τέλος
21
#blacklivesmatter 15ο αιώνα σημειώθηκαν κύματα με-
τανάστευσης μαύρων προς τις Η.Π.Α.
Πόσο υπέφερε η μαύρη κοινό- Φυσικά δεν ήταν εθελούσια, αντιθέτως
τητα; Πόσο υποφέρει ακόμα; Πόσοι άκρως αναγκαστικά. Το δουλεμπόριο
άνθρωποι αγωνίστηκαν; Πόσοι κατα- πήρε πρωτοφανή έκταση και οι αφρι-
δικάστηκαν άδικα; Πόσοι πέθαναν και κανοί κατάλαβαν τί σημαίνει να είσαι
πάλι άδικα; Άγνωστο το πότε ξεκίνησε, μαύρος. Τους αντιμετώπιζαν σαν να
αλλά ο πλανήτης διαιρέθηκε σε φυλές. είναι ζώα, χωρίς να έχουν κανένα δι-
Δεν θα ασχοληθώ με όλο το εύρος της καίωμα, αλλά πάνω απ' όλα έπρεπε να
χρωματικής παλέτας του ανθρώπινου σέβονται τους λευκούς. Με το πέρα-
δέρματος, παρά μόνο με δύο χρώματα, σμα των χρόνων και την απαγόρευση
εκείνο που κυριάρχησε από τη σκοπιά της δουλείας τα πράγματα πήραν άλλη
της εξουσίας και εκείνο που υποτά- ροπή, όχι καλύτερη, απλώς διαφορετι-
χθηκε, υπέφερε, στιγματίστηκε, αγωνί- κή. Το παράδοξο είναι πως αυτοί οι άν-
στηκε, και παρ' όλα αυτα ακόμα ανα- θρωποι δεν στερούνταν ευφυίας, όπως
γνωρίζεται ως υποδεέστερο. Το λευκό οι λευκοί ήθελαν να πιστεύουν, αντίθε-
και το μαύρο. τα η μεγαλύτερη βία που ένιωθαν ήταν
Θα σας πω, λοιπόν, ένα παραμύ- το γεγονός ότι γνώριζαν. Γνώριζαν ότι
θι με λυπημένο τέλος... Ήδη από τον μένουν στη χώρα του αμερικανικού
