Page 31 - mag_93
P. 31
επιμονή, αλλά τώρα πια δεν είχε λόγο τωνική σχέση ευοδώνεται ή αν το
να συνεχίσει να το αποκρούει. προσδοκώμενο «ευτυχές τέλος» είναι
Τι έζησε; Τι δεν έζησε; Τι έχασε τόσα στην ουσία ανοίκειο με την πραγματική
χρόνια; Τι δεν πρόκειται να ξαναβρεί; φύση των σχέσεων. Αυτό που ήθελα
Γιατί δεν έφυγε από έναν γάμο που δεν να κάνω μ’ αυτό το μυθιστόρημα ήταν
της πρόσφερε τη χαρά της ζωής; Γιατί να ξύσω τις παλιές πληγές, να θέσω το
δεν γνώρισε την αληθινή αγάπη; ερώτημα –δίχως να προσφέρω έτοι-
μες απαντήσεις- για το τι σημαίνει να
Μα, μήπως και ο Γεράσιμος υπήρξε
ευτυχισμένος; Μπορεί στην κατάστα- αγαπάς και να επιτρέπεται να το κάνεις.
ση που βρίσκεται να μην μπορεί να Θα πεις κανείς: και τι σχέση έχει η πλο-
μιλήσει (έχει βυθιστεί σε κώμα), αλλά κή του Μπλε Ήλιου, έτσι όπως την ανέ-
στο βιβλίο μιλάει με τον τρόπο του και πτυξα σε αδρές γραμμές, με την αρχι-
προσπαθεί για πρώτη φορά τόσο ανοι- κή εικόνα που έρχεται από την παιδική
χτά να πει στην Μαριάννα πόσο την μου ηλικία. Εκ πρώτης όψεως μπορεί
αγαπούσε και πόσο λάθος έκανε τόσα να μην έχει, στην ουσία όμως κινείται
χρόνια που δεν κατάφερε να της το ακριβώς στον πυρήνα αυτής της προ- 31
δείξει. Πόση κοινή εικόνα, άραγε, σε βληματικής: πόσο μας επιτρέπεται να
πολλά ζευγάρια. αγαπήσουμε τον «σωστό» άνθρωπο.
Η παρουσία του Ιάσονα θα πυροδοτή- Κι αν σε εκείνη την περίπτωση, ως
σει στην Μαριάννα το ιδανικό της αγά- παιδί φοβισμένο, επέστρεψα γρήγορα
πης. Είναι το εντελώς αντίθετο του Γε- γρήγορα στο παιχνίδι που είχαν στήσει
ράσιμου. Νέος, φλεγματικός, γεμάτος τα άλλα παιδιά στην αυλή, υπό τον φόβο
ιδέες. Μπορεί να υπάρξει, έστω και ότι θα με τσάκωναν οι μεγάλοι και θα
αργά, πλήρωση στο αίτημα της αγά- με έβαζαν τιμωρία, ως μεγάλος παρέ-
πης; Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μεινα σε εκείνο το σαλόνι ρουφώντας
μια σαρκική επιθυμία, με την πρόσκαι- κάθε ανάσα, κάθε πτυχή ρούχου, κάθε
ρη τέρψη της σάρκας και των παθών, κλάμα ή απότομη κίνηση. Κι όλο αυτό
αλλά μ’ ένα βασικό αίτημα, ολότελα αν- το σκηνικό, εξόχως μικροαστικό και
θρώπινο, να αγαπήσεις και να αγαπη- δεσμευτικό, δεν με εγκατέλειψε ποτέ.
θείς. Ως συγγραφέας δεν έχω άλλο να κάνω
Αυτό είναι και το κύριο ερώτημα που από το να καταγράψω τον απόηχο του
θέτει ο Μπλε Ήλιος. Τι είναι αυτό που γεγονότος δημιουργώντας κάθε φορά
λέμε αγάπη και πού πηγαίνει όταν χά- κάτι άλλο. Να, λοιπόν, πώς γεννήθηκε
νεται; ο Μπλε Ήλιος.
Δεν έχει νόημα να πω αν αυτή η πλα-
