Page 75 - mag_83
P. 75
του Κωστή A. Μακρή
- Καλημέρα σας, κύριε Αλλαξολόγιε. να τον βγάλουμε απ' το γαίμα.
- Καλημέρα σας, αγαπητέ μου Δέστε, ακουμπάμε απάνω του
Αγαθάγγελε. ομοαίματοι αδελφοί του.
- Έχω γράψει ένα κείμενο και Ομπρός, αδέλφια,
θα ήθελα να το δείτε και να το και μας έζωσε με τη φωτιά του,
επιμεληθείτε. ομπρός, ομπρός κι η φλόγα του
- Πολύ ευχαρίστως. Αφήστε μου το μας τύλιξε αδελφοί μου.»*
κείμενό σας. Μάλιστα. Συμπαθητικό ακούγεται...
- Αν δεν σας πειράζει, επειδή είναι Έχει κάποια προβλήματα, αλλά... Κι
μικρό, πολύ σύντομο, σαν ποίημα αυτό το «ομπρός», αρχή αρχή, κάπως
σχεδόν, θα μπορούσατε να το κάνετε παλιομοδίτικο δεν είναι;
τώρα; Αν έχετε χρόνο... - Ε, ίσως... Αλλά μπορεί να γίνει
- Μπορώ. Καθώς θα πίνουμε τον «εμπρός».
καφέ μας... - Ωραία. Επομένως, «εμπρός βοηθάτε
- Ωραία... Λοιπόν. Να το κείμενό μου. να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από 75
Δέκα αράδες είναι μόνο... την Ελλάδα». Και μετά «πάνω από
- Μάλιστα, το βλέπω. Θα το διαβάσω τον κόσμο». Συγγνώμη για την
φωναχτά για να νιώσουμε τον παρατήρηση, ίσως ακουστεί αστεία...
ρυθμό του και μετά θα το πιάσουμε Αλλά ποιοι να σηκώσουμε τον ήλιο
λέξη λέξη και αράδα αράδα: πάνω από την Ελλάδα και τον
«Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε κόσμο; Και πότε; Το πρωί,
τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα, το μεσημέρι, που είναι έτσι κι αλλιώς
ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε ψηλά, ή τη νύχτα;
τον ήλιο πάνω από τον κόσμο - Χα χα! Τη νύχτα! Πώς τα λέτε…
Τι, ιδέτε εκόλλησεν η ρόδα του - Μη γελάτε! Μερικά πράγματα
βαθιά στη λάσπη, μπορεί να τα γράφουμε ποιητική
κι α, ιδέτε χώθηκε τ' αξόνι του αδεία, που λένε, αλλά δεν βλάπτει να
βαθιά μέσ'στο αίμα. είμαστε κάπως πιο σαφείς.
Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος Η αυτόματη και συνειρμική γραφή
ν' ανέβει ο ήλιος, δεν πουλάει πια. Ποτέ δεν πούλαγε,
σπρώχτε με γόνα και με στήθος εδώ που τα λέμε… Κάποιες
να τον βγάλουμε απ' τη λάσπη, παρέες προσπάθησαν να την
σπρώχτε με στήθος και με γόνα επιβάλλουν, αλλά… τι να λέμε
