Page 32 - mag_89
P. 32
επιΚΑιΡοΤήΤΑ
σκουπίδια
τερα αφού τα ποσά για μια ευπρεπή τραγούδι σε εμπορικό ραδιόφωνο
παραγωγή είναι κατά πολύ μεγα- σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης «τα έσκα-
λύτερα, και χρηματοδότηση σημαί- σε γερά» κι αυτό, πάλι, με την προ-
νει κρατική επιχορήγηση. Κρατική ϋπόθεση το κομμάτι να είναι αρεστό
επιχορήγηση για καλλιτεχνικό έργο: στον καλλιτεχνικό διευθυντή του
το πιο σύντομο ανέκδοτο για χώρες σταθμού. Δεν αρκεί, δηλαδή, να «τα
σαν την Ελλάδα. Εξαιρούνται κάποιοι σκάσει» κάποιος, πρέπει κιόλας να
κρατικοδίαιτοι καλλιτέχνες οι οποίοι πειθαρχεί σε συγκεκριμένη φόρμα
επιχορηγούνται αδρά, με εναλλακτι- και θεματολογία.
κούς τρόπους και μάλιστα ισόβια. Η Τα τραγούδια που βρίσκονται
παραγωγή ταινιών σήμερα αποτελεί αναρτημένα στις διαδικτυακές πλατ-
άθλο που προϋποθέτει χορηγούς. φόρμες, από φτωχούς δημιουργούς
Για τους περισσότερους χρηματοδό- που δεν έχουν τη δυνατότητα να τα
τες αποτελεί ισχυρό κίνητρο η ύπαρ- διαφημίσουν μοιάζουν με τις κοπέ-
ξη ενός εύπεπτου σεναρίου -που να λες που ποζάρουν ημίγυμνες στις
32 μην παίρνει θέση, να μην προκαλεί βιτρίνες του Άμστερνταμ αναζητώ-
και να μην ενοχλεί τα χρηστά ήθη, με ντας, απεγνωσμένα, πελάτη. Είναι
θεματολογία ρηχά ερωτική και ορια- ζήτημα όμως αν ο περαστικός τούς
κά πορνογραφική-, και η συμμετοχή ρίξει δεύτερη ματιά, πριν χαζέψει τα
τηλεοπτικών φιρμών στους πρωτα- κάλλη της επόμενης και της μεθε-
γωνιστικούς ρόλους. πόμενης... Ο υπερκινητικός δείκτης
Οι καλλιτέχνες πορεύονται, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον
πλέον, μόνοι τους, χωρίς χορηγούς, αντίχειρα του σύγχρονου καταναλω-
χωρίς παραγωγούς με αποτέλεσμα τή δεν χαρίζει κάστανα, θα χτυπήσει
η τέχνη και το τραγούδι ειδικότερα πάνω στο επόμενο τραγούδι σε λι-
να είναι, στις μέρες μας, πιο ταξικό ή γότερο από 20''. Διάγουμε την εποχή
πιο ερασιτεχνικό από ποτέ. Τα μόνα του «next track». Για ολοκληρωμέ-
τραγούδια που ακούγονται σήμερα, να άλμπουμ τραγουδιών, φυσικά,
στα εμπορικά ραδιόφωνα και στις δεν γίνεται λόγος. Η παραγωγή και
ψυχαγωγικές(;) μουσικές εκπομπές, η κυκλοφορία τους είναι καθαρή γε-
της ελληνικής τηλεόρασης είναι είτε νοκτονία τραγουδιών και αυτοκτονία
διασκευές παλιότερων επιτυχημέ- του δημιουργού τους.
νων τραγουδιών, είτε ηχογραφή- Μιλάμε, λοιπόν, για μια εποχή
σεις εικοσαετίας και βάλε. Αν, κατ' χωρίς τραγούδια; Για δεκαετίες χω-
εξαίρεση, ακούσεις ένα καινούργιο ρίς τραγούδια ντόπιας παραγωγής;
