Page 42 - mag_23
P. 42
ΚΟΚΚΙνΟ γΡΑΦΟΥμΕ
Νίκος
42
Ξυλούρης,
ο Λεβεντόκορμος, το Παλικάρι...
Είναι παραμονές Χριστουγέννων, δεν έχω ύπνο (μου συμβαίνει συχνά αυτό, λέτε να
χρειάζομαι γιατρό;), ήθελα να ακούσω ένα δίσκο και το χέρι μου πάει κατευθείαν στον
Νίκο Ξυλούρη, ωραία και τώρα τι να ακούσω στις 3 τη νύχτα, πιάνει το χέρι μου την
Ιθαγένεια (δεν ξέρω, ίσως που τον άλλον μήνα κλείνουν 34 χρόνια που μας έφυγε ο
Νικόλας), γυρίζω 42 χρόνια πίσω και θυμάμαι τον Αχιλλέα Θεοφίλου (παραγωγό στην
Columbia τότε) να μου λέει, αύριο Γιαννάκη θα έρθει ο Μαρκόπουλος να γράψουμε ένα
δίσκο που θα τραγουδήσει ο Ξυλούρης.
Πράγματι την άλλη μέρα έρχεται ο Μαρκόπουλος, 15 μουσικοί να παίξουν όλοι μαζί και
μπαίνει μέσα στο studio ένας λεβεντόκορμος άντρας, ποιος άλλος, ο Νικόλας.
Γι αυτόν θα σας πω κάποιες στιγμές από τις χιλιάδες που ζήσαμε μαζί.
Καλή ανάγνωση και καλή σας ακρόαση,
Γιάννης Παπαϊωάννου-Τσαρούχης
