Page 19 - MAG_PLUS

The butterfly defect

Άνοιξα το βήμα μου περνώντας από τα ίδια κτίρια,
μουντά, λεηλατημένα, υποταγμένα στην ανθρώ-

πινη μανία, χωρίς ενοίκους, χωρίς εργαζόμενους,
μόνο κουφάρια χωρίς σκοπό κι αιτία. Έγλυψα τις

σταγόνες του νερού από μια υδρορροή που έσταζε
κι ένιωσα τη γεύση του χώματος στη γλώσσα μου.

Αισθάνθηκα πάλι αυτή τη μυρωδιά στα ρουθούνια
μου. Απελπισία…

Κάθισα κάτω στο πλακόστρωτο και σήκωσα ψηλά

το κεφάλι μου σε μια απέλπιδα προσπάθεια αναζή-
τησης μιας εικόνας που θα μπορούσε να μου δώσει

ένα κίνητρο να ζήσω. Πάσχισα για να δω ένα κομ-
μάτι ουρανού ανάμεσα από τα ψιλόλιγνα κτίρια που

έσκυβαν από πάνω μου σαν απειλητικοί δάσκαλοι,
έτοιμα να ατιμάσουν τη μικροσκοπική μαθητική

μου υπόσταση. Το οπτικό μου πεδίο έκλεψε λίγα
μόνο τετραγωνικά μέτρα ενός γκρίζου ουρανού και
μέσα σ’ αυτά, δυο πολύχρωμες πεταλούδες αφοσιω-

μένες σε ένα τρελό ερωτικό χορό, όπως επιτάσσει η
φύση τους κάθε χρόνο τούτη την εποχή. Μου ήρθαν

εντελώς αυθόρμητα οι στίχοι από τη Θεογονία του
Ησίοδου, άγνωστο σε πιο μαίανδρο του μυαλό μου

σκαλωμένοι, κατάλοιπο κι αυτοί της ελληνοπρεπούς

[ 15 ]